Ας μιλήσουν οι στίχοι II

Δε χάνεται η ψυχή

Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση
Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Ασλανίδου

Για σένα τραγουδάω, για σένα που όταν έπεφτα,
με κράταγες σφιχτά, γινόσουν η βαρκούλα μου,
να βγαίνω στ' ανοιχτά, να μη φοβάμαι.

Για σένα τραγουδάω, που έγινες στον τοίχο μου,
σκιά κι ακολουθείς, που μ' έστελνες στον ουρανό,
τις νύχτες της σιωπής, να μη λυπάμαι.

Δε χάνεται η ψυχή, το σώμα κι αν περάσει,
ακόμα κι αν ξεχάσει, θυμάται, δε χάνεται η ψυχή,
δε χάνεται η ψυχή, αγάπη αν δοκιμάσει,
φιλί αν βρει και πιάσει, θυμάται, δε χάνεται η ψυχή,
δε χάνεται η ψυχή.

Για σένα τραγουδάω, που άντεχες το κρύο μου,
τις λέξεις τις σκληρές, και πίσω μου τις γύριζες,
σε όμορφες στιγμές, να μη λυπάμαι.

Για σένα τραγουδάω, που ενώ τα χρόνια πέρναγαν,
αγάπη ήσουν εκεί, να στέκεσαι,να καίγεσαι,
αγάπη δυνατή, να μη λυπάμαι.

Δε χάνεται η ψυχή, το σώμα κι αν περάσει,
ακόμα κι αν ξεχάσει, θυμάται, δε χάνεται η ψυχή,
δε χάνεται η ψυχή, αγάπη αν δοκιμάσει,
φιλί αν βρει και πιάσει, θυμάται, δε χάνεται η ψυχή,
δε χάνεται η ψυχή.

Για σένα τραγουδάω, που άντεχες το κρύο μου,
τις λέξεις τις σκληρές, και πίσω μου τις γύριζες,
σε όμορφες στιγμές, να μη λυπάμαι.

https://www.youtube.com/watch?v=0WMNbgyPZv0&feature=related

Όσο υπάρχει ουρανός

Στίχοι: Σταμάτης Χατζηευσταθίου
Μουσική: Σταμάτης Χατζηευσταθίου
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός & Σταμάτης Χατζηευσταθίου ( Ντουέτο )


Πες ότι είδα μια λάμψη
Πες μ' οδήγησε μια αστραπή
Κι όλα γύρω μου έχουν αλλάξει
Κι απ' το τέλος γυρνώ στην αρχή
Πες μ' οδήγησε μια αστραπή

Όπου κι αν πας να θυμάσαι
Όσο υπάρχει ουρανός να πετάς
Όσο υπάρχει ζωή μη φοβάσαι
Θα 'χεις λόγο για να ξεκινάς
Όσο υπάρχει ουρανός να πετάς

Όταν μου φεύγει το θάρρος
Σε θυμάμαι να χαμογελάς
Το χαμόγελο γίνεται φάρος
Και τη βάρκα μου εσύ οδηγάς
Σε θυμάμαι να χαμογελάς

Όπου κι αν πας να θυμάσαι
Όσο υπάρχει ουρανός να πετάς
Όσο υπάρχει ζωή μη φοβάσαι
Θα 'χεις λόγο για να ξεκινάς
Όσο υπάρχει ουρανός να πετάς

https://www.youtube.com/watch?v=iF-L0woreV0&feature=related

Ίδια μελωδία απ' το γνώριμο κενό...
Με ζητάει να πάω, παρέα να του κάνω
με καλεί κάθε βράδυ με την σιωπή...

Πόσο καλά το ξέρω, δίχως εκείνο υποφέρω
είμαστε ένα μαζί, το ξέρεις καλά, το ξέρει η σιωπή...
'Έλα καρδιά μου σε προσκαλώ, έχει χώρο για σένα,
σου κράτησα εγώ...

'Όπου κι αν πάω βλέπεις μ' ακολουθεί
σκιά μου έχει γίνει η παρέα του αυτή...
Κι εγώ το συνήθισα, στην γλώσσα του μιλώ
δείχνει να με καταλαβαίνει, το νιώθω όταν πονώ...

Τι έντονη στιγμή, μ' αγκαλιάζει, με σφίγγει
μου δείχνει ότι είναι εκεί...
Τ' άγγιγμά του δυνατό, το κήρυγμά του τρομερό
πάντα σχεδόν σωστό, μα και πολύ πιστό..
Κενό του μυαλού μου.....
Σταμάτησε εδώ !!!

Πρέπει να πω αντίο,
Συγνώμη σου ζητώ...

Κοιτάζω το φως τ' ουρανού,
βλέπω καρπούς του Θεού
κυλά ένα δάκρυ μου καυτό,
άστο να τρέξει να ξεπλυθώ...

Μαγεύτηκα απ' την στιγμή,
πάρε τα μάτια μου να δεις κι εσύ
βλέπεις τι βλέπω καθαρά,
πες την αλήθεια για μια φορά !!!

Πες μου γιατί είσαι εδώ,
γιατί μου παίρνεις ότι έχω εγώ
γιατί μ' αδειάζεις στην στιγμή, τι σου' χω κάνει
γιατί μ' αγάπησες πολύ ;

Άσε λίγο μονάχη να σκεφτώ,
να δω μόνη μου τι μπορώ...
Ξεκάρφωσέ με, σπάσε μου τα δεσμά,
να ζήσω μόνη
για μια φορά κι ας ξέρω πως η ζωή πονά...

Πάλι τα ίδια, πάλι είσαι εδώ,
πάλι επιμένεις κούφιο κενό
Ξεριζώνεις το νου μου,
κλέβεις ότι βρω, λες ότι είσαι γνώστης
μα τώρα απορώ...

Κράτα αφού θέλεις την καρδιά,
την κέρδισες, έπαψε πλέον να αγαπά....
Έχει περάσει τόσα πολλά,
με στίχους μου έλεγε πόσο πονά
ξέρεις το μόνο που φοβάται, είν' η μοναξιά..

Θυμήσου μόνο τι θα σου πω,
μην το ξεχάσεις, στάσου ένα λεπτό
Μη μου την κάνεις να κλαίει είναι κρίμα,
δώσε της χρώμα, παλμούς, ξεκίνα....

Γλυκόλογα πες της, χάιδεψε την απαλά
γιατί έδινε σ' όλους χαρά
κι έπαιρνε δώρα απονιάς...

Πάρτη σου την χαρίζω,
την βλέπω και αιμορραγώ
δεν μπορώ να την βοηθήσω,
ότι κι αν κάνω πάντα χάνω εγώ.

Παρ την σου την χαρίζω, την βλέπω και πονώ
αδυνατώ να την βοηθήσω, ότι κι αν κάνω τέλος λυγίζω..
Παρ την και φύγε, βρες της σκοπό κι αν αγαπήσει
ας την ελεύθερη να ζήσει.

Νύχτωσε πάλι καρδιά μου.....
Νύχτωσε....

Σε ευχαριστούμε
toxotina'73

:hiii:

Γιάννης Κότσιρας & Ραλλία Χρηστίδου - Ένα σύννεφο

Πάνω σ' ένα γράμμα τ' όνομά σου
Κάτι ξανά θυμήθηκες και κλαις
Μαζεύεις βιαστικά τα πράγματά σου
όλα για μας τελειώσανε μου λες

Και δεν μπορείς
να το δεχτείς πως στη ζωή μας
νύχτωσε τόσο νωρίς

Και δεν μπορείς να λες μετά
πως τώρα εμείς οι δυο θα ζούμε χωριστά.

Ήρθε πάλι ο χειμώνας στη καρδιά σου
ένα σύννεφο που έφερε βροχή.
Μα όταν βλέπεις καλοκαίρια στα όνειρά σου
θα 'ναι οι μέρες που περάσαμε μαζί εγώ κι εσύ.

Λες ένα γεια και στέκεσαι στη πόρτα
σαν ψέματα σου φαίνονται όλα αυτά
Πως θα 'θελες να είμαστε όπως πρώτα
μα τώρα είναι πια πολύ αργά.

Και δεν μπορείς να το δεχτείς πως στη ζωή μας
νύχτωσε τόσο νωρίς
Και δεν μπορείς να λες μετά
πως τώρα εμείς οι δυο θα ζούμε χωριστά.

Ήρθε πάλι ο χειμώνας στη καρδιά σου
ένα σύννεφο που έφερε βροχή
Μα όταν βλέπεις καλοκαίρια στα όνειρά σου
θα 'ναι οι μέρες που περάσαμε μαζί εγώ κι εσύ

https://www.youtube.com/watch?v=NTNg1q04FYc&feature=related

Ψέμα

Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Χριστόφορος Κροκίδης

Μεθυσμένα στενά, χάδια φτηνά
σκόρπια φιλιά στον αέρα
μ' ένα πόνο παντού κι ένα βλέμμα τρελού
ξημέρωσε η μέρα

Κουρασμένη και συ, ναυαγός σε νησί
σε μια στάση εμβρύου κοιμάσαι
σου θυμίζω πολλά, μα το ξέρω καλά
πως σε λίγο δε θα με θυμάσαι

Ένα μαύρο πρωί, παίρνω μια αναπνοή
και δαγκώνω το πρώτο τσιγάρο
κάποια νύχτα τρελή, μεθυσμένος πολύ
σου' χα πει από δω θα σε πάρω

στο δικό σου βορρά, άλλη μια φορά
μες το χιόνι βουλιάζω για σένα
μα στο λέω ξανά, σου φωνάζω ξανά
η αλήθεια σου μοιάζει με ψέμα

Ένα μαύρο πρωί, πριν να φύγει η ζωή
του μυαλού μου τις πόρτες κλειδώνω
ξαφνικά μου γελάς, για το λάθος μιλάς
και στο τέλος εγώ το πληρώνω

Πριν χαθείς εντελώς σε κοιτώ σαν τρελός
και νομίζω πως κάτι θ' αλλάξει
πεταλούδα εσύ στο δικό μου νησί
που σε λίγο γι' αλλού θα πετάξει

https://www.youtube.com/watch?v=LUUKHmepRm0&feature=related

Εξομολόγηση

Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση
Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Ασλανίδου

Δεν ήμουνα το λίγο στα ξενύχτια σου
Δεν ήμουνα ψαράκι μες τα δίχτυα σου
Ήμουν αυτή η νύχτα σου μάτια μου
Ήμουν φωτιά σε θάλασσα βαθιά

Δεν ήμουν το καλό στην αμαρτία σου
Ούτε αγώνας της ελευθερίας σου
Ήμουν φυγή κι αγρύπνια σου μάτια μου
Ήμουν φωτιά σε θάλασσα βαθιά

Αχ, τώρα τα λόγια είναι λίγα
Αχ, έγινε ο έρωτας παγίδα
Αχ, και σου φωνάζω να με σώσεις
Αχ, μα εσύ ζητάς να με πληγώσεις
Αγάπη μου φωτιά
Σε θάλασσα βαθιά ...

Δεν ήμουν η στιγμή που παραμίλαγες
Το πιο βαθύ φιλί καλά που φύλαγες
Ήμουνα εγώ το πάθος της νύχτας σου
Ήμουν φωτιά σε θάλασσα βαθιά

https://www.youtube.com/watch?v=JYZbYZAQqaA&feature=related

Νίκος Παπάζογλου Στιγμές

Είναι κάτι στιγμές,
τρυφερές και λεπτές,
σαν κλωστές τυλιγμένες σ' αδράχτι,
σε γυρνούν απαλά,
σε μεθούν σιωπηρά,
σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι...

για όλα αυτά που ζητάς,
για πολλά που πονάς,
για το τίποτε μιας ευτυχίας,
και γυρνάς σαν τρελός,
του καθρέφτη εαυτός,
θύμα-θύτης κακής συγκυρίας.

Πλημμυρίζουν το χθες
μαγεμένες σκιές,
που ξοπίσω μου γράφουν τροχιά,
με κρατούνε θαρρώ
σαν αλήθειες παλιές
σε λαβύρινθο δέσμιο βαθιά.

Είναι κάτι στιγμές,
σα μικρές πινελιές
ζωγραφιάς που δεν έχει τελειώσει,
λείπουν λίγα ακριβά
των χρωμάτων νερά,
για να δώσουν του τόπου τη γνώση.

Για τους κήπους της γης,
για το ροζ της αυγής,
για το κύμα που απόμεινε μόνο,
να χαϊδεύει με αφρούς,
τους πικρούς μας καημούς
και να διώχνει της πίκρας τον πόνο.

https://www.youtube.com/watch?v=lx3TFrou1Yk&feature=related

Ακούς , των άστρων τις φωνές ακόμα - Ελένη Πέτα

Στην ερημιά κι αν προχωρώ και στα στενά
Η μοναξιά μες τους πολλούς με συναντά
Και προσπαθώ σαν τους τρελούς να κρατηθώ
Απ' τον ιστό του φεγγαριού ψηλά να βγω

Ακούς , των άστρων τις φωνές ακόμα
ή πατάς κι εσύ γερά στο χώμα;
Δες , αδειάσαν του ουρανού οι δρόμοι
κι εγώ νιώθω μόνη
Ακούς , των άστρων τις φωνές ακόμα,
ή πατάς κι εσύ γερά στο χώμα;
Ποιος μου πήρε ό,τι αγαπάω ,
πες μου πού να πάω...

Το γκρίζο φως της λογικής συνηθίζει εδώ
Σαν βουητό της εθνικής , σαν τον καπνό
Κι εγώ πετώ με της ψυχής τον αετό
Μες την ηχώ της εποχής να μη χαθώ

https://www.youtube.com/watch?v=Iwm_fhUg8ds&feature=related

Μιχάλης Τζουγανάκης - Κάποτε όρκο δώσαμε

Κάποτε όρκο δώσαμε
μη δουν το χωρισμό μας
κι αφήσαμε και πέρασε
αγάπη μου των εχθρών μας

Ίσως δεν ήτανε γραφτό
εγώ να ζω μαζί σου
όμως θα είμαι η πιο γλυκιά
στον κόσμο ανάμνηση σου


Όταν τα χρόνια φύγουνε
στα γερατειά όντε θα 'σαι
τα παιδικά μας όνειρα
ακόμα θα θυμάσαι

Λησμόνησέ με αν εμπορείς
κι εγώ θα προσπαθήσω
με τς αναμνήσεις τις όμορφες
όπως μπορώ θα ζήσω

Λησμόνησέ τα τα παλιά
ξέχνα τα περασμένα
αφού άλλο δρόμο χάραξε
η μοίρα στον καθένα

Πήγες μακριά και δε μπορεί
η σκέψη να σε φτάσει
μα η θύμησή σου κάθε αργά
μέσα στο νου κοιτάσει

Πρώτο αναντράνισμα του νου
χαρά τση πρώτης νιότης
εσύ είσαι των ονείρων μου
ο χτίστης κι ο προδότης

Η μάνα μου μ'ανάθρεψε
χωρίς να με πληγώσει
όμως εσύ με σκότωσες
που σου'χα αγάπη τόση

Λες μ'αγαπάς κι όμως αλλού
έχεις αγάπη τάξει
μα πως αφού 'χεις μια καρδιά
μπορεί για δυο να φτάξει

Δε μ'έκαψες με τη φωτιά
ν'ανάψω και να σβήσω
μα μ'έκαψες με το σεβντά
και πως θα νταγιαντίσω

Ίντα να κάμω να φανεί
το γέλιο κι η χαρά μου
αφού η φωτιά που με κεντά
βρίσκεται στην καρδιά μου...

https://www.youtube.com/watch?v=Tl5zegZFO9o&feature=related

ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ- Όταν Σωπαίνει η Θάλασσα

Όταν σωπαίνει η θάλασσα
και ο ουρανός κοιμάται
πιάνω ρωτά τ΄αστέρια του
να δω ποιος με θυμάται

Όμως κανένα δε μιλά
σαν να μη με γνωρίζει
μένουν όλα σιωπηλά
και ούτε ένα δε δακρύζει

Όταν τ' αστέρια σβήνουνε
και ο ουρανός ξυπνάει
πιάνω ρωτώ τα σύννεφα
να δω ποιος με ξεχνάει

Όμως κανένα δε μιλά
σαν να μη με γνωρίζει
μένουν όλα σιωπηλά
και ούτε ένα δε δακρύζει

Όταν σωπαίνει η θάλασσα
και ο ουρανός κοιμάται
μένει η ψυχή μου ξάγρυπνη
και όπου ποθεί θυμάται

https://www.youtube.com/watch?v=mnzAoaxQZoI&feature=related

ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ- ΕΛΕΝΗ ΠΕΤΑ

Στίχοι: Γιώτα Βασιλακοπούλου
Μουσική: Κωστής Ζευγαδέλλης
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Πέτα

Φύσηξε και πέταξε λόγια στο κατώφλι
άνεμος φτεράνεμος που δεν έχει όψη
Σήκωσε τα κύματα σκόρπισε συνθήματα
άλλαξε τους χάρτες μου τόσο ξαφνικά

Τα δικά μου λόγια έχουν κάτι απ το κύμα που παλεύει
Δες τα χέρια μου πως κάνουν
δες ψηλά τις λέξεις φτάνουν
τα δικά μου λόγια...
Τα δικά μου λόγια...

Δες τα χέρια μου πως μπλέκουν
νήμα οι σκέψεις πως το πλέκουν
τα δικά μου λόγια
Λόγια της σιωπής

https://www.youtube.com/watch?v=Xo4-JnDezEE&feature=related

Νίκος Βέρτης - Δε βρίσκω λόγια

Συνθέτης: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Στιχουργός: Ηλίας Φιλίππου

Όταν λείπεις κι είμαι μόνος
νιώθω σαν κορμί χωρίς καρδιά
Με αιώνα μοιάζει ο χρόνος
κι είναι σκέτη κόλαση η βραδιά

Δε βρίσκω λόγια να σου πω
τον πόνο που περνάω τις νύχτες... που δεν είσαι εδώ
Να' ξερες πόσο σ΄αγαπώ
χωρίς εσένα υπάρχω... μα δε ζω

Κάθε ώρα μακριά σου
είναι σαν μαρτύριο αργό
Όλα έχουν τ΄όνομά σου
κι όπου κι αν κοιτάξω, θα σε δω

https://www.youtube.com/watch?v=q3U1iD9crC8

Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου- Ανδριάννα Μπάμπαλη
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης
Στίχοι: Μ. Μαργαρίτης

Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου
το μεράκι το κρυφό
αν σε χάσω θα πεθάνω
απ`τον κόσμο θα χαθώ.


Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου
της καρδιάς μου η χαρά
αν μ`αφήσεις πίστεψέ με
θα με πνίξει η συμφορά.


Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου
η καρδιά που αγαπώ
το καντήλι της ζωής μου
που αν σβήσει θα σβηστώ.

https://www.youtube.com/watch?v=FZwxmVxOkhw