Οι άνθρωποι που ζουν με τον φόβο της επίσκεψης στον οδοντίατρο, μπορούν να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο, χάρη στην τεχνολογία πλάσματος, σύμφωνα με σχετική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Medical Microbiology.
Το πλάσμα θα μπορούσε κάποια στιγμή στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί για την εκκαθάριση μικροβίων στις οδοντικές κοιλότητες, εξηγούν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Σααρλάντ στη Γερμανία.
Το πλάσμα μπορεί να καταστρέψει αποτελεσματικά τα μικρόβια που προσβάλλουν την οδοντοστοιχία κι έτσι να εκλείψει σταδιακά η ανάγκη των σφραγισμάτων και των διαδικασιών που συνεπάγονται.
Σε τρία με πέντε χρόνια εκτιμούν οι Γερμανοί ειδικοί θα είναι εμπορικά διαθέσιμη η τεχνολογία πλάσματος.
Η ύλη μπορεί να είναι στερεή, υγρή, αέρια ή σε μορφή πλάσματος, που είναι τελικά και η συνηθέστερη στο σύμπαν. Ενώ υπάρχουν πολλές φυσικές μορφές πλάσματος, περιλαμβανομένου των συστατικών του Ήλιου και του φωτός, η μοντέρνα τεχνολογία βασίζεται κυρίως στην τεχνολογία πλάσματος, όπως παραδείγματος χάρη η φωσφορίζουσα ακτινοβολία και η παραγωγή των ημιαγωγών.
Το τεχνητό πλάσμα μπορεί να δημιουργηθεί όταν προστεθεί ενέργεια σε κάποιο αέριο, ίσως με την χρήση κάποιου ηλεκτρικού πεδίου ή ενός λέιζερ. Η ύλη που παράγεται μπορεί να συμπεριφέρεται διαφορετικά όταν έρθει σε επαφή με άλλα σωματίδια.
Αυτό με τη σειρά του, δημιουργεί την πιθανότητα χρήση του τεχνητού πλάσματος στον ανθρώπινο οργανισμό, όπου μπορεί να προσφέρει έναν πολύ ακριβή τρόπο στόχευσης μικροσκοπικών περιοχών.
Στην προκειμένη περίπτωση, οι ιδιότητες του πλάσματος είναι επιβλαβείς για τα βακτήρια, αλλά δεν επηρεάζουν τον περιβάλλοντα ιστό.
Όπως είναι γνωστός, ο οδοντίατρος χρησιμοποιεί τον τροχό για να καθαρίσει τις κοιλότητες από τα βακτήρια, πριν από την τοποθέτηση του σφραγίσματος.
Οι Γερμανοί ερευνητές χρησιμοποίησαν δέσμη πλάσματος για να κάνουν ακριβώς την ίδια διαδικασία και διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να πετύχουν την εκκαθάριση των οδοντικών κοιλοτήτων με ακρίβεια και ταχύτητα, ακόμη και όταν τα βακτήρια είχαν σχηματίσει ανθεκτικά βιο-φιλμ στην οδοντίνη, το κύριο τμήμα του δοντιού κάτω από την αδαμαντίνη.
Ο Δρ Στέφαν Ρουπφ που ηγήθηκε της έρευνας εξηγεί ότι «η χαμηλή θερμοκρασία εξόντωσε τα μικρόβια ενώ διατηρήθηκε το δόντι ανέπαφο. Το τρόχισμα είναι μια δυσάρεστη και επώδυνη διαδικασία. Το κρύο πλάσμα αντίθετα, είναι μια μέθοδος πολύ αποτελεσματική, χωρίς να απαιτεί επαφή ιατρικού εργαλείου με το σημείο της βλάβης.»
Επί του παρόντος συντελείται τεράστια πρόοδος στον τομέα του ιατρικού πλάσματος και ήδη σχεδιάζεται κλινική μελέτη για την χρήση του πλάσματος στις οδοντικές κοιλότητες που θα διεξαχθεί εντός τριών με πέντε ετών.