Ας μιλήσουν οι στίχοι ... 2016

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Πιο πολύ

cd : Απο το φώς στο σκοταδι
Νίκος Παραουλάκης
Δημήτρης Παπαχαραλάμπους

Να μ' αγαπάς σαν ποταμός
που τρέχει στον γκρεμό,
στα βράχια του να τσακιστεί,
να γίνει καταρράκτης.

Όπως το ρέμα το βαθύ
που βράζει από θυμό
και να το πάψει δεν μπορεί
της μοίρας του ο φράχτης

Μα πιο πολύ να με μισείς
σαν φοβισμένο χέρι
που 'χει δικό του και κρατά
το δίκοπο μαχαίρι

Να μ' αγαπάς σαν δυνατή
κι αχόρταγη φωτιά,
που καίει κι ονειρεύεται
τα λαβωμένα δέντρα.

Σαν τον αέρα τον τρελό
που νύχτα τραγουδά,
που πολεμάει τα βουνά
και πελεκάει την πέτρα

Μα πιο πολύ να με μισείς
σαν αγριεμένο χέρι
που πια δε βρίσκει πουθενά
το δίκοπο μαχαίρι.

https://www.youtube.com/watch?v=zzcBZJ3jWkg

Απόψε - Γιάννης Χαρούλης
Στίχοι:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Γιάννης Χαρούλης

Απόψε το τραγούδι θα `ναι σαν προσευχή,
θα είναι ελαιώνας σε ξεχασμένη γη.
Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά

Απόψε τη σελήνη δεν τη γελάει κανείς,
βασιλικό χαϊδεύει με το `να χέρι της,
κι εγώ που δεν κοιμάμαι, εγώ που ξαγρυπνώ,
δεν ξέρω αν θα πεθάνω, ή αν θα γεννηθώ.

Απόψε η καρδιά μου θα γίνει ένα παλιό
ποδήλατο που θέλει να βγει στον ουρανό,
τον Μάσσιμο Τροϊζι να βρει και να του πει,
πως μέσα σε μια νύχτα αλλάζει η ζωή.

Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά.

https://www.youtube.com/watch?v=ukvO0uV0uyA

Πρωτοψαλτη - Κουπαστη (Η Κρουαζιέρα Του Διαδρόμου)
Στίχοι:Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση:Κατιάνα Μπαλανίκα
Εκτέλεση:Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Τα μάτια κλείστε
γλυκά ακουμπήστε
στην κουπαστή.

Το χρόνο αφήστε
καινούρια ψέματα
να φανταστεί

Είναι μια νύχτα
μια τρελή βραδιά
που λάμπουν τ' άστρα
λάμπει κι η καρδιά
και κάπου απέναντι
είναι το νησί
που `χει κοράλλια
κι η αμμουδιά χρυσή
κι αυτό τ' αγέρι πως
γλιστράει σαν χέλι πως
και φέρνει σήμερα
μια τέτοια χίμαιρα
ξανά στο φως.

Τα μάτια κλείστε
γλυκά ακουμπήστε στην
κουπαστή.

Το χρόνο αφήστε
καινούρια ψέματα
να φανταστεί
και τι μας νοιάζει πια
αφού η νύχτα πήρε τα κουπιά
τα μάτια κλείστε
και δώστε στ' όνειρο,
τρελά φιλιά.

https://www.youtube.com/watch?v=jKCxmVUxuOA

Παυλίνα Βουλγαράκη - Μπάμπης Στόκας - Λαβύρινθοι
Μουσική - Στίχοι: Παυλίνα Βουλγαράκη
Σκηνοθεσία: Γιάννης Δημολίτσας
Επιμέλεια: Μιχάλης Παπανικολάου

ΣΤΙΧΟΙ
Λαβύρινθους που φτιάχνουμε
ή που μας επιβάλουνε
και τρέχουμε από δαίμονες,
ίδέες έμμονες κι ανθρώπους.

Μας τρώει κάτι μέσα μας
και χάνουμε τη μπέσσα μας.
Κι αυτοί που δεν αντέξαμε
και καταρρεύσαμε στα ψέυτικα του κόσμου,

οι πιο ακριβοθώρητοι,
σκληροί, σχεδόν αόρατοι
μπορέσαμε να γίνουμε,
για να μείνουμε καθ` ένας ο εαυτός του.

Τι κι αν δεν μου μιλάς πια,
τι κι αν δεν έχω ούτε σένα,
είμαι κι εγώ που δεν τα λέω σε κανενα.
Τι κι αν δεν μου μιλάς πια,
τι κι αν δεν έχω ούτε σένα
να δίνεις σάρκα σε νοήματα χαμένα,
με ένα βλέμμα.

Τη γαλήνη ψάχνουμε,
μεγάλη λέξη ακούμε
και πάμε τρέχοντας,
έχοντας για όλα συγχωροχάρτι.

Κι αν βρίσκαμε το θάρρος μας
να διώξουμε το βάρος μας
και σ` ό,τι ονειρευόμαστε
να μη φοβόμαστε.
Να η καρδιά μου, παρ` τη.

Ας το κάνουμε για χάρη μας,
τιμή μας και καμάρι μας,
ό,τι έχουμε να δώσουμε
κι ας παραδώσουμε
άοπλα την αγάπη.

https://www.youtube.com/watch?v=A_WO5Ep_V-o

Αγέρας - Βασίλης Σκουλάς & Γιάννης Πλούταρχος

Πως να ρίξω τη καρδιά μου στα νερά τα παγωμένα
και στης Άρτας το γεφύρι βάλαν άλλη κι όχι εσένα
που να ψάξω να ρωτήσω τώρα μόνο μ' άφησε
απονιά κάνω το πόνο κι καρδιά μου ράγισε.

Κι αν φυσάει ο αέρας δυνατά και άγρια
ένας έρωτας αφήνει σώματα ναυάγια
κι αν φυσάει ο αέρας μοιρολόι κλαίγοντας
να ξεχάσω πως σε λένε έτσι μου' πες φεύγοντας.

Πόσα λόγια παρακάλια θέλεις να σου ξαναπώ
το σημάδι της Φροσύνης μες τη λίμνη θα το βρω
που να ψάξω να ρωτήσω τώρα μόνο μ' άφησε
απονιά κάνω το πόνο κι καρδιά μου ράγισε.

Κι αν φυσάει ο αέρας δυνατά και άγρια
ένας έρωτας αφήνει σώματα ναυάγια
κι αν φυσάει ο αέρας μοιρολόι κλαίγοντας
να ξεχάσω πως σε λένε έτσι μου' πες φεύγοντας.

https://www.youtube.com/watch?v=tegW7vaIHLk

Δως μου μια αγκαλιά
Γιάννη Βαρδή & Αντώνη Ρέμου

Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής

Ίσως να φταίνε οι νύχτες που νιώθω
κι απόψε πολύ μοναξιά
κανένα φεγγάρι δεν βγήκε αυτή την βραδιά
όλη η ζωή μου για πάντα δεμένη
σφιχτά στη δική σου τροχιά
κι εσύ μια αγάπη που σε περιμένω κρυφά.

Ίσως να φταίνε οι λέξεις που καίνε
και αφήνουν βαθιές χαρακιές
στιγμές που δαγκώνεις τα χείλη και μέσα σου κλαις
θες να φωνάξεις να βρίσεις να σπάσεις
να πεις ένα φτάνει ως εδώ
η έστω ένα λόγο να βρεις για να πεις σε Σ' αγαπώ.

Δως μου μια αγκαλιά
μοναξιά να μην νιώθω άλλο πια
δως μου μια αγκαλιά
στο άγγιγμα σου να σπάσει η καρδιά
δως μου μια αγκαλιά
άνοιξε μου μια πόρτα στη ζωή
κράτησε με γιατί η αγάπη αυτή
να μας σώσει μπορεί.

Ίσως να φταίνε οι μέρες που φεύγουν
κι αφήνουν στο σώμα πληγές
αγάπες χαμένες που μένουν για πάντα στο χθες
όμως απόψε μου λείπεις και ψάχνω
μια ανάσα δική σου να βρω
σ' αυτόν τον αδιάφορο κόσμο να ζω δεν μπορώ.

Δως μου μια αγκαλιά
μοναξιά να μην νιώθω άλλο πια
δως μου μια αγκαλιά
στο άγγιγμα σου να σπάσει η καρδιά
δως μου μια αγκαλιά
άνοιξε μου μια πόρτα στη ζωή.
Κράτησε με γιατί η αγάπη αυτή
να μας σώσει μπορεί.

δως μου μια αγκαλιά
μοναξιά να μην νιώθω άλλο πια
δως μου μια αγκαλιά
στο άγγιγμα σου να σπάσει η καρδιά
δως μου μια αγκαλιά
άνοιξε μου μια πόρτα στη ζωή
κράτησε με γιατί η αγάπη αυτή
να μας σώσει μπορεί.

Κράτησε με γιατί η αγάπη αυτή
να μας σώσει μπορεί.

https://www.youtube.com/watch?v=w9FmO010Axo

Κλειδαριές - Γιώργος Νταλάρας & Μπάμπης Στόκας
2016

Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης

Έκλεισα τις κλειδαριές
που' χα αφήσει στο κορμί και στην ψυχή μου
Κι είπα εκατό φορές
πως κανένας δεν θα μπει μες στη ζωή μου

Αν εσύ δεν έρθεις, μη φανεί κανείς...
Κι έτσι θα φωνάξει, πριν να μ'αρνηθείς...
Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι...
Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι...

Έκλεισα τις κλειδαριές
και κανένας άλλος μέσα μου δε θα 'ρθει
Θα μετράω τις πληγές
έτσι πια εξαργυρώνονται τα λάθη

Κι είν' η θύμησή σου, το κρεβάτι μου...
Είσαι τ' όνειρό μου κι η απάτη μου...
Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι...
Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι...

Κι εσύ που ρίχνεις τις ζαριές
και σπας τις κλειδαριές,
τι ξέρεις από φόβο;

Δειλά και ύπουλα γλιστράς,
καθρέφτες δεν κοιτάς...
Εσύ δεν ξέρεις ν' αγαπάς!

Έκλεισα τις κλειδαριές
Πιο κοντά μου θα σε φέρνει η απουσία.
Της ελπίδας οι φωνές
δίνουνε και στη σιωπή σου άλλη αξία

Ό,τι μεγαλώνει μέσα μου είσαι εσύ...
Δεν κοιτάω, σε βλέπω, σε ρωτάω γιατί...
Και σ' ελευθερώνω και κλειδώνομαι...
Ή έτσι θα ζήσω ή σκοτώνομαι...

https://www.youtube.com/watch?v=XJh-rvXYl0M