Free Spirit
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
Free Spirit

Ποίηση, Γραφή, Εκφραση, Ενημέρωση, Διασκέδαση
 
ΦόρουμΦόρουμ  ΑναζήτησηΑναζήτηση  Latest imagesLatest images  ΕγγραφήΕγγραφή  Σύνδεση  

 

 Ηχοι σιωπής 2013

Πήγαινε κάτω 
Μετάβαση στη σελίδα : 1, 2, 3  Επόμενο
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty4/1/2013, 19:58


Καλή χρονιά σε όλους.


Είδες πώς κρέμομαι, μονάχη στο κενό,
γνώρισες την αλμύρα των ματιών μου,
μ είδες να χάνομαι και πάντα να πονώ,
απ τα μαχαίρια, των αόρατων εχθρών μου.

Σου μίλαγα, για όλα αυτά που δεν θα δεις,
που έχουν ρίζες στη ψυχή κι όλο την πνίγουν,
είπες πως ήθελες, μια μέρα να τα βρεις,
ν ανοίξεις πόρτες, που για χρόνια δεν ανοίγουν.

Άκουσες τόσα, της καρδιάς μου μυστικά,
κι αγκάλιασες, μόνο τον άυλο εαυτό μου,
με κράτησες, μέσα στα χέρια, στοργικά,
κι ας ήξερες, πως έχω χάσει ότι δικό μου.


Ounkas
01/01/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty4/1/2013, 20:00

Δεν θέλησα, να σε κάνω να κλάψεις,
τρέχει ένα δάκρυ σου εκεί, χίλια εδώ,
δε θέλησα, με τις πληγές μου να τρομάξεις,
για λίγο μόνο, θα θελα να σε δω.

Προσπάθησα, το γέλιο το χαμένο να σου δείξω,
να αναστήσω, τα όνειρά μου, τα νεκρά,
δεν έκλαψα, για να μην σε λυπήσω,
μην μείνει η γεύση, απ τα δάκρυα τα πικρά.

Σου έδωσα, όση πνοή είχε το σώμα,
σου χάρισα, το λίγο φως που είχε η ψυχή,
αντάλλαξα, την ερημιά μου και το χώμα,
με δυό ελπίδες, για σένα και μια ευχή.

Κατάφερα, να σου μιλήσω για ότι αξίζει,
και τόλμησα! το ΄σ αγαπώ΄να αισθανθείς,
τα λίγα σου έδωσα, που το μυαλό γνωρίζει,
και ζήτησα, για μια στιγμή να τα σκεφτείς.

Κοίτα τη θάλασσα, που ακίνητη δε μένει,
τη συννεφιά κι όλες τις στάλες του ουρανού,
κείνο το χιόνι, που την καρδιά σου, δένει,
με δυό εικόνες, που χαράκτηκαν στο νου.

Σου είπα σκέψου, κάτι που έχεις διαβάσει,
μια μπόρα που έκανε, τα χείλη να γελούν,
και την στιγμή, που μες το σώμα, έχει περάσει,
ως ένα σκίρτημα, που ελάχιστοι το ζουν.

Σε όλα αυτά και σ άλλα τόσα τριγυρίζω,
εκεί θα είμαι, ακόμα κι αν έχω χαθεί,
στις λέξεις θα μαι, πάντα να σου θυμίζω,
πως τ΄όνειρο, αν δεν το ψάξεις, θα βρεθεί.


Ounkas
01/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty4/1/2013, 20:04

Κι είπα στον άνεμο, να πάρει την καρδιά,
μαζί του πάνω από την γη, να ταξιδέψω,
να κάνει στρώμα, τα μικρά, λεπτά κλαδιά,
να την γυρνά και την ματιά της να μαγέψει.

Να δει εκείνα, που η στεριά τα χει κρυμμένα,
από κοντά ν αγγίξει, του ουρανού το φως,
να βρει στα σύννεφα, κομμάτια της χαμένα,
κι από ψηλά να δει, πώς μοιάζει ο βυθός.

Να θυμηθεί όσα τα χρόνια έχουν σβήσει,
να αναστήσει, τις εικόνες που γελούν,
να αφήσει πίσω, όσα γκρίζα έχει γνωρίσει,
να δει τα μάτια σου, πάλι να της μιλούν.

Άνεμε, πάρε τη καρδιά κι απόψε πέτα,
σ όσα η ζωή, έχει κρυφά και τα φυλά,
κι εσύ ανάσα μου, χιλιάδες άλλες μέτρα,
πιάσε τες κι αστες, σαν ποτάμι που κυλά.

Πάνω στο χιόνι, στις πλαγιές να περπατήσουν,
μες τις σπηλιές, να αφήσουν ίχνη τους,τριγύρω,
όταν περάσει εκείνος, να τον σταματήσουν,
στην αγκαλιά που αγαπώ, εκεί να γύρω.

Ounkas
01/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty4/1/2013, 20:47


Αυτό το άγριο τοπίο, τα βράχια, η ερημιά,
τα παραθύρια, κάθε πρωί που ανοίγω,
μπρος μου το βλέπω, μια εικόνα, μόνο μιά,
βαδίζω πάντα μακριά του να ξεφύγω.

Σκοντάφτω πάνω στο χώμα, σε ρωγμές,
πέφτω, σηκώνομαι και λέω ΄δεν πειράζει΄,
κάθε λεπτό, ήχος μουντός, σαν εκκρεμές,
μέσα μου, κάθε του στιγμή, δρόμους χαράζει.

Πάλι ένας άνεμος, αρχίζει να με σπρώχνει,
και πριν προφτάσω, απ την έρημο να φύγω,
με μεταφέρει, σαν φτερό με προσγειώνει,
πίσω εκεί, που το παράθυρο ανοίγω.

Γιατί παλεύω!? Γιατί κάθε καινούργια μέρα,
λέω στη καρδιά ΄σήμερα θα τα καταφέρεις?΄,
γιατί κουράζομαι, αφού λίγο πιο πέρα,
ο χρόνος λέει, ΄πάψε πια να υποφέρεις΄.

Χωρίς ελπίδα, χωρίς κάτι να γεννιέται,
κοιτώ ψηλά κι εκεί το βλέμμα μου καρφώνω,
όσες πληγές κι αν άνοιξαν, δε λησμονιέται,
αυτό που έκανε, τον εαυτό μου να σκοτώνω.

Ounkas
01/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty4/1/2013, 20:48


Αυτό που κάποιοι, ονομάζουν ξαστεριά,
πίστευα είναι καθαρό, ευτυχισμένο,
πώς δεν χανόταν, μέσα σε μια βραδιά,
πώς δεν γινόταν, βλέμμα λυπημένο.

Αυτό που οι άνθρωποι ονομάζουνε ζωή,
πίστευα είναι, κάτι ωραίο, που γελάει,
πώς είχε πάντοτε αγέρα και πνοή,
και τους καημούς, ήξερε να νικάει.

Αυτό που κάποιοι ονομάζουν ουρανό,
εγώ το ξέρω πιο καλά απ το καθένα,
γιατί μαζί του, κάθε στιγμή παιρνώ,
και τ άστρα του, μετράω ένα ένα.

Αυτό που κάποιοι λένε είναι αλήθεια,
την είδα κάποτε μόνη να τριγυρνά,
αμέσως ένιωσα, πώς δεν ήταν συνήθεια,
αλλά ένα αίσθημα, που ο άνθρωπος ξεχνά.

Κι αν κάποιοι άνθρωποι, είπαν πως μ αγαπάνε,
γιατί με σπρώχνουν, να βρεθώ στο πουθενά?
γιατί μισούν την αγκαλιά και την πονάνε,
αφού δεν θέλουν, ν αγαπήσουνε ξανά?

Ounkas
02/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty6/1/2013, 19:08


Ήταν φως κάποτε, υπήρχαν δρόμοι ανοιχτοί,
γεμάτοι κόσμο και παιδιά που σου γελούσαν,
οι άνθρωποι ήτανε, αγνοί ως και κουτοί,
όπου κι αν βάδιζες, πάντοτε σου μιλούσαν.

Υπήρχαν όνειρα, που χόρευαν στη βροχή,
κι ελπίδες έλαμπαν, στον ήλιο σαν διαμάντια,
μια άλλη ζούσανε από τούτη, άλλη εποχή,
χωρίς κανείς να έχει πλούτη και παλάτια.

Τώρα το πέπλο του ουρανού, πέφτει βαρύ,
και τα κορμιά όπως τα δέντρα, έχουν γύρει,
Άνοιξη έρχεται, μα ούτε εκείνη δεν μπορεί.
καρπούς χαράς, μέσα μας πια να σπείρει.

Οι δρόμοι έκλεισαν, από βράχους, βουνά,
και οι ματιές απ το χειμώνα, έχουν χρώμα,
όπου κι αν ψάξεις, δεν υπάρχει πουθενά,
κανείς να νοιάζεται και να πιστεύει ακόμα.

Και κάθε αυγή που έρχεται, ξεμακραίνει
την όποια σκέψη να αισθανθούν πάλι οι ψυχές,
λίγη είναι άλλωστε η ανάσα, μα προσμένει,
πως ίσως κάποτε, ζήσουμε όπως χθες.

Ounkas
02/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty6/1/2013, 19:14



Όπου κι αν είσαι θα σε βρω κι αν δεν πιστεύεις,
νερό καρδιά μου θα γινώ, την δίψα σου να σβήσω,
κι άνεμος ήσυχος, γλυκός, τη φλόγα να δροσίσω,
φωνή θα γίνω, να το πώ, σ ότι λατρεύεις.

Μακριά αν φύγεις, θα σε βρω και ένα δρόμο,
με τα δυό χέρια μου θα ανοίξω κι ας ματώσουν,
από τα μάτια σου, δάκρυ θα πιώ και τρόμο,
σε εμένα να έρθουν, εμένα να πληγώσουν.

Όπου κι αν είσαι, στο ουρανό σου ασπίδα
θα γίνω να κρατήσω, το φως να μην σε κάψει,
και θα φυσήξω σαν βοριάς, να φύγει η καταιγίδα,
κι όσα δεν βρήκες, η ψυχή για σένα θα τα ψάξει.

Κι αν θα αργήσεις, μέσα μου θα κρατώ κλειδί,
κι όταν γυρίσεις, θα στο δώσω να ανοίξεις πάλι,
στην πόρτα να βρεις όπως τότε, κείνο το παιδί,
που έπαιζε τόσο ήσυχο, στο έρημο ακρογιάλι.

Όπου κι αν είσαι, την αχτίδα θα σου στέλνω,
να σε ζεσταίνει, δεν την χρειάζομαι πια τόσο,
κι αν δεν μπορώ, σε σένα τη χαρά να φέρνω,
τότε ανάσα μου, τη ζωή μου θα σου δώσω.

Ounkas
02/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty6/1/2013, 19:16


Κι όλο προσπαθείς το κερί να μην σβήσει,
να μην αφήσεις τον άνεμο να φτάσει,
εδώ που η φλόγα τη ζωή έχει γνωρίσει,
και θέλει λίγο, για κάτι να γιορτάσει.

Μα όσο παλεύεις, η βροχή δες, δυναμώνει,
και δεν αντέχει η φωτιά, θα κερδηθεί,
το σώμα της, τόσο νερό τώρα κυκλώνει,
σε λίγο θα έχει, για πάντοτε χαθεί.

Ounkas
03/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty18/1/2013, 20:31

Κι έγειραν τα κλαδιά στη γη, μέσα σ ένα λεπτό,
κι αυτή η ζωή, που ανάσα κάποτε έδωσε, γελάει,
οι πόρτες σφάλισαν και το παράθυρο κλειστό,
και ο πιο γέρικος κορμός, στο χώμα ακουμπάει.

Ούτε ένα δάκρυ δεν κυλά, μες την σιωπή του στέκει,
νιώθει πως ήτανε πολλά, αυτά που του χαρίσαν,
ούτε κακία δεν κρατά, μα με το νου του πλέκει,
του ονείρου εκείνου τους ανθούς, που κάποτε μυρίσαν.

Και τις στιγμές αναπολεί, μακριά από το πλήθος,
που ανέβαιναν στην κορυφή, την θάλασσα να δούνε,
έμειναν ώρες να μιλούν και ξέχναγαν συνήθως,
πόσα πολλά τους έκαναν, χώρια οι ψυχές να ζούνε.

Δεν είχε νιώσει άλλοτε, τη μοναξιά να γδέρνει,
με τόσα νύχια αόρατα, το φλοιό του με μανία,
από ψηλά ως τις ρίζες του, κάθε δροσιά να παίρνει,
να το γερνά τόσο γοργά, που μοιάζει σαν ταινία.

Όσες πληγές κι αν άνοιξαν, πάντοτε θα θυμάται,
το βλέμμα που δωσε πνοή,στα φύλλα,στα κλαριά του,
ξέρει πως δεν θα σηκωθεί, μα άλλο δε φοβάται,
γιατί μ όσα αισθάνθηκε, έζησε η καρδιά του.

Υπάρχουν δέντρα που όρθια, κάθε μέρα πεθαίνουν,
με αυτό στη γη σωριάστηκε, όμως δε τα ζηλεύει,
γιατί εκείνος έκανε, τα φύλλα ν ανασαίνουν,
κι μ εκεινού την αγκαλιά, χάνεται, που λατρεύει.


Ounkas
04/01/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty18/1/2013, 20:34


Φέρε την λύπη σου και πάρε την χαρά μου,
ποτέ μην δω, το βλέμμα σου να κλαίει,
γιατί η αλήθεια, που ΄δα πρώτη φορά μου,
μιλά απευθείας στην καρδιά, χωρίς να καίει.

Πάρε το γέλιο μου, τα δάκρυα όλα δωσμου,
πάρε τον ύπνο μου, κέρασε με αγρύπνια,
κι εγώ θα ψάξω, στα μάκρη όλου του κόσμου,
να βρω όσα υπάρχουν, φτιαγμένα από αλήθεια.

Δώσε μου όσα σε πονούν, όσα πληγώνουν,
κάθε στιγμή σου, όταν η ψυχή κοιμάται,
κι όσα βάσανα, λες ότι δεν τελειώνουν,
που σε τρυπούν και η ζωή λυπάται.

Για αντάλλαγμα θα σου χαρίσω ένα αστέρι,
το μόνο που μ άφησε, λίγο να το αγγίξω,
θα σου το δώσω, την Άνοιξη θα φέρει,
στα όνειρα σου, την αγάπη μου να δείξω.

Δεν θέλω μάτια μου, να χάσω την μορφή σου,
από τις ώρες την ανήλιαγης ζωής μου,
μα ότι αξίζει, είσαι εσύ, για αυτό κρατήσου,
και αν μακριά σου κατοικώ, είμαι μαζί σου.


Ounkas
04/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty18/1/2013, 20:37


Μικρά πετράδια η ζωή, έχει απλώσει,
σε δρόμους που οι θνητοί μόνο βαδίζουν,
και πριν προλάβει, το δάκρυ να στεγνώσει,
κάποιοι από εμάς, σκύβουν και τα αγγίζουν,

δεν λάμπουν όλα, μα κανείς δεν το γνωρίζει,
από μακριά, φαίνονται όλα του θολά,
μα αν πλησιάσεις, θα ακούς πως ψιθυρίζει
αν πιάσεις ένα, τα όνομα σου απαλά.

Τότε θα λάμψει, ή μουντό θα παραμείνει,
φως θα γεννήσει ή θα μείνει σκοτεινό,
όνειρο, αγάπη, ή ελπίδα σου θα γίνει,
ή θα ανέβει, πολύ ψηλά στον ουρανό.

Μετά από χρόνια, έφτασε και η σειρά μου,
το όνομα μου, να ακούσω ξαφνικά,
ίσως κουράστηκα, γιαυτό πρώτη φορά μου,
είπα ν αγγίξω, το δώρο τούτο, τελικά.

Κι έγινε φως κι ανάσα και αγέρας,
κι έγινε θάλασσα, όμορφη, γαλανή,
κι έγινε ήχος τρυφερός, μίας φλογέρας,
κι έγινε ελπίδα και αγάπη αληθινή.

Μα μ ένα τίμημα, πλάι μου να μην ζήσει,
κάθε στιγμή μου, η απουσία της πονά,
έκανε πάλι, τη καρδιά μου να ανθίσει,
μα κλαίει τις νύχτες, που κοντά μου δε ξυπνά.

Χρόνια έτσι ζω, μα θα λεγα αν ρωτούσες,
δε θα άλλαζα, τα όνειρο, με κανένα,
και την ψυχή μου, να δεις αν το μπορούσες,
θα ' βλεπες πλοία και φαντάσματα δεμένα.

Ounkas
05/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty28/1/2013, 19:15


Αυτές οι σειρήνες, δεν ταξιδεύουν,
δεν φεύγουν μακριά, δεν λησμονούν,
κι αν λίγο με χάσουν, ξανά με γυρεύουν,
γαντζώνονται πάνω μου και με πονούν.

Το βάρος απίστευτο, μα είναι δικές μου,
κι αν πίστευα κάποτε, πως δεν θα με βρουν,
ζουν χρόνια εδώ, στη χαρά, στις σιωπές μου,
τις λύπες , τα δάκρυα, μαζί μου να δουν.

Αυτές οι σειρήνες, μονάχα σε εμένα,
παράπονα κάνουν και όλο ζητούν,
με χίλιες κραυγές, ν αφήσω δεμένα,
του νου τα καράβια, αυτές να κοιτούν.

Καμιά φορά αγγίζουν, σώματα ξένα,
για λίγο ξεχνιούνται, μα πάλι γυρνούν,
σε όνειρα άγρια, στο γκρίζο κρυμμένα,
και μόνο εφιάλτες, πάλι ξυπνούν.

Αυτές οι σειρήνες, δε λεν να σωπάσουν,
και φέτος ξαγρύπνησαν, μαζί να μας βρει,
κι αυτή τη χρονιά, τη ψυχή μου χαράζουν,
κανένα στο κήπο της, λουλούδι μην βγει.

Ounkas
06/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty28/1/2013, 19:18

Με ρώτησες κάποτε, αν ο χρόνος γιατρεύει,
τις ψυχές που γεννήθηκαν, να ζουν πληγωμένες,
το καράβι του νου, αν ποτέ ταξιδεύει,
κάπου αλλού από πατρίδες, πάντα χαμένες.

- Ναι, σαλπάρει για εκεί, μα το κύμα το σπρώχνει,
σε στεριές που ο ήλιος, τρομάζει ν αγγίξει,
πλησιάζει τη ζωή, μα ο αγέρας το διώχνει,
το οδηγεί μεσοπέλαγα, η βροχή να το πνίξει.

Με ρώτησες κάποτε, αν η θλίψη έχει χρώμα,
αν μπορεί να αλλάξει, κάτι πάνω στη γη,
οι καρδιές που τυλίγει, μόνο πέτρα και χώμα?
έχουν πάντοτε μέσα τους? νύχτα είναι ή αυγή?

- Ναι, το χρώμα της είναι, σαν σβησμένο αστέρι,
σαν παλέτα που λείπει, καθετί φωτεινό,
σαν στυλό που κρατάει, ένα άψυχο χέρι,
σαν ματιά που κοιτάζει, μοναχά το κενό.

Με ρώτησες κάποτε, αν το σώμα παλεύει,
κι αν μπορεί κάποιος άλλος, απλά να το δει,
είναι αλήθεια πως πάντα? τη φυγή του γυρεύει?
κι είναι αλήθεια πως μένει, μόνο λίγο, παιδί?

- Περιτύλιγμα είναι, το κορμί, της ψυχής μας,
σπάνια κάποιο βλέμμα, μπορεί να το δει,
δίνει συνέχεια μάχη, το σωστό κι η ενοχή μας,
σαν να κρέμεται πάντα, σε σπασμένο κλαδί.

Μπορεί να θυμώνει, να τρέμει σαν φύλλο,
κι υπάρχουν φορές, που λες έχει φωνή,
μα νεκρό πάντα μένει, ένα ακίνητο ξύλο,
και αν δρόμους διαλέγει, είναι η σκέψη κενή.

Ounkas
06/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty28/1/2013, 19:31

Κι αν είμαι άνεμος, στο σκαλοπάτι θα καθίσω,
σ αυτό που το πρωί, πατάς για να διαβείς,
το δρόμο της ζωής σου, θέλω ν ακολουθήσω,
πάντα ψηλά να σε κρατώ, κάτω μην κατεβείς.

Κι αν είμαι σύννεφο, τον ουρανό σου θα περάσω,
το γαλανό του να αισθανθώ, να με μαγέψει,
μαζί του εκεί, να ξαγρυπνώ και να γεράσω,
με ήχους που από σένα, τόσο έχω λατρέψει.

Κι αν είμαι κύμα, στη θάλασσα σου θα λιμνάσω,
κάτι απ την αύρα σου, να ανασάνω, να αγγίξω,
για μια φορά, ότι αγαπώ, να το γιορτάσω,
με τις σταγόνες, την ψυχή μου να δροσίσω.

Κι αν είμαι φύλλο, στο δέντρο σου φυτρώνω,
πίνω τις λέξεις σου, όπως το χώμα, το νερό,
κι αν μ ακουμπήσεις, αν σταθείς, τότε παγώνω,
να σ αγκαλιάσω θέλω, μα ξέρω δεν μπορώ.

Μ αν είμαι αγάπη, μέσα σου ήθελα να φωλιάσω,
σε μια γωνιά, μες της καρδιάς σου τα ακριβά,
κάθε πληγή, κάθε ρωγμή της, να σκεπάσω,
και τις πνοές μου, να σου χάριζα, βουβά.


Ounkas
07/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty28/1/2013, 19:55


Τα χέρια έφερα, στο πρόσωπο μου,
τα μάγουλα άγγιξα, ήσυχα, απαλά,
και τη ψυχή, απ όλα το πιο ακριβό μου,
τη νιώθω θύμωσε, της φόρτωσα πολλά.

Χρόνο το χρόνο, αισθάνομαι αγριεύει,
θέλει να φύγει, μα εγώ τη σταματώ,
σιγά - σιγά κι η δύναμη στερεύει,
άστρα σβηστά, στον ουρανό κοιτώ.

Εικόνες έκανε, ότι δεν την λυτρώνει,
πάνω τους χάραξε, μία μικρή ιστορία,
τα λίγα όνειρα που είχε, τα πετρώνει,
και ζωγραφίζει, ανθρώπους και θηρία.

Θεέ μου κάν την, απόψε να ησυχάσει,
την πνίγω ξέρω κι εκείνη με πονά,
τα χέρια ύψωσε, κάπου θέλει να φτάσει,
στο μέρος κείνο, που πίσω δεν γυρνά.

Απόψε κάναμε, μια άτυπη συμφωνία,
αυτή θα αφήσει, τα βλέφαρα να κλείσω,
και εγώ υποσχέθηκα, μην έχει αγωνία,
γιατί ελεύθερη, το πρωί θα την αφήσω.

Ounkas
07/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty1/2/2013, 20:43

Είμαι μικρή σαν βότσαλο, σ απέραντη αμμουδιά,
σαν ένα άστρο του ουρανού, που όλο το χάνεις,
μες το συρτάρι, ένα απ τα χίλια σου κλειδιά,
ένα σου κύτταρο, στα τόσα που θέλεις να ζεστάνεις,

Σου το χα πει, τόσο μικρή, ένα λεπτό στο χρόνο,
σαν μια λέξη στου κόσμου, το τεράστιο βιβλίο,
μία κλωστή από παλτό, που κρέμεται στο δρόμο,
μια βάρκα που στέκει κοντά, στο πιο μεγάλο πλοίο.

Ένα μικρό που χάθηκε, σε πυκνό, άγριο δάσος,
μία σταγόνα που βουτά, στην θάλασσα όταν βρέχει,
μου ψυχή που όλο το δρόμο χάνει, κάνει λάθος,
ένα μυρμήγκι που παλεύει με την ζωή και τρέχει.

Είμαι μικρή, ένα φτερό, σε μια σπηλιά στο βράχο,
ένας ήχος που μπλέχτηκε, σε χίλια δυό τραγούδια,
κι όταν ρωτάς τι θα θελα, μες τη ζωή μου να χω?
τι θα ζητούσα απ την αυγή και από τα αγγελούδια?

Λέω, πως θα θελα να δω, ένα χαμόγελο σου,
να ανθίζει και να μένει εκεί, ποτέ να μην το χάσεις,
μες την ψυχή σου να βλεπα, λίγο απ τον εαυτό σου,
κι ένα άνθος να άφηνα, φεύγοντας, κι ας ξεχάσεις.

Ένα μικρό, τόσο μικρό, πλάσμα, σαν ανθρωπάκι,
που απ τη ζωή σου πέρασε, μα τώρα έχει φύγει,
όχι γιατί το θέλησε, μα σαν λευκό φωτάκι,
όπως ένα άστρο πέταξε, μα πάντα θα τυλίγει,

σαν την σκιά το διάβα σου και θα σε προστατεύει,
απ του θυμού σου την οργή και από το άγριο κύμα,
δεν θα το δεις μπρος σου ποτέ, μα θα σε συντροφεύει,
σε δρόμους που θα φέρνουνε, χαρά σε κάθε βήμα.


Ounkas
08/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty11/2/2013, 18:47

Σταμάτησε το τραγούδι σου, απόψε,
πόση παγωνιά, φέρνει στο κορμί,
πάρε όσα έχω, μια νότα σου, δώσε,
πάλι ακροβατώ, στη λεπτή γραμμή.

Ερήμωσε η ψυχή μου και χάθηκε,
μες την συννεφιά, σ ένα λεπτό,
άνθος ζηλευτό, που τώρα μαράθηκε,
κι ένας ποταμός, με νερό καυτό.

Πάγωσε το όνειρο, κοίτα το πως τρέμει,
και το σώμα απόψε, το ακολουθεί,
είναι κι η βροχή, που τόσο επιμένει,
το μέσα μου πνίγει, για να μην σωθεί.

Ήρθε ο χειμώνας και ζωγράφισε,
ένα άσπρο τοπίο που ανασταίνει,
για όσα η καρδιά, κάποτε δάκρυσε,
για όσα η ζωή, δεν περιμένει.

Δεν αλλάζει τίποτα, δεν χάνεται,
όσες εποχές και αν προσπεράσουν,
από τις εικόνες ο νους, πιάνεται,
που έπεσαν νεκρές, πριν να γεράσουν.

Ounkas
08/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty11/2/2013, 18:49

Πάλι λέξεις χαράζω στο χαρτί,
κι αυτός ο χρόνος, γεμάτος εικόνες,
πάλι η καρδιά, δεν έχει γιορτή,
κλεισμένη, δεμένη, σε γκρίζες κολώνες.

Το μπλε που θα δεις, θάλασσα είναι,
κι αυτή η αχτίδα, το μικρό μου αστέρι,
για λίγο αν το θες, πλάι της μείνε,
γιατί δεν διαρκεί, πολύ καλοκαίρι.

Μπορείς να περνάς, ν αφήνεις σημάδι,
θα ήθελα τόσο, βαθιά να σε κρύψω,
για λίγο είναι φως, μετά το σκοτάδι,
κλειδώνει και εγώ, δεν μπορώ να σ ανοίξω!

Σαν μένουμε μόνοι, κανείς δεν γνωρίζει,
εγώ και εκείνο, δυό λύκοι !! αγρίμια !!
που ως το πρωί, κανείς δεν κερδίζει,
σκουπίζουμε δάκρυα, ερημιά και συντρίμμια.

Η μάχη σκληρή, σκιές που φωνάζουν,
κρατήσου μακριά, τις ώρες που τρέμω,
ήχοι και εικόνες και εμένα τρομάζουν!
σαν φεύγει η νύχτα, το σώμα μου σέρνω.

Ounkas
08/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty11/2/2013, 19:02

Βρεγμένο ρούχο που το πέταξαν, μην στάξει,
μην πλησιάσει και λερώσει, ότι αγαπούν,
μια μουσική, που ανάγκασαν να πάψει,
λύπη μην φέρνει, σε όσες ματιές γελούν.

Βιβλίο που έβαλαν φωτιά, να μην ανοίξει,
για να μην κάνει, επανάσταση η ζωή,
ήλιος που κρύψανε, για να μην βγει κι αγγίξει,
το πάγο που έχει η καρδιά μου, το πρωί.

Δέντρο που έβγαλαν, τις ρίζες απ το χώμα,
και τ άφησαν, πάνω στη γη να ξεραθεί,
σκιά μην ρίχνει, σε τούτο δω, το δώμα,
να ξεριζώσει ο αέρας, ότι μπρος του βρεθεί.

Σκίτσο που χάραξαν την ομορφιά να κλέψουν,
κανείς εδώ, μην σταματά και το κοιτά,
τα χείλη σφάλισαν, για να μην επιτρέψουν,
να ακούσει κάποιος, η καρδιά ότι ζητά.

Καλύβα που έβαλαν, φωτιά και διασκεδάζουν,
χορεύουν γύρω της, καθώς γκρεμίζεται,
δεν ξέρουν όμως, πως οι στάχτες που κοιτάζουν,
το σώμα μου είναι, γιατί η ψυχή.. χωρίζεται...

Ounkas
11/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty11/2/2013, 19:05

Τώρα γυρίζω και ψάχνω, πού πήγαν?
τόσες στιγμές, που σαν ρούχο φορούσες?
τόσες ανάσες, που είναι?, πού φύγαν?
τόσα αστέρια, που πάντα κοιτούσες?

Και προσπαθώ, μες το νου να χωρέσω,
την ομορφιά της αυγής που έχεις θάψει,
κι όταν την βρω, λες ξανά να μπορέσω,
να δώσω πνοή, στη καρδιά όταν κλάψει?

Και η ελπίδα, που ζει και θυμάται,
τί να της πω, για να μην την πονέσω?
τα βράδια εδώ, μαζί μου κοιμάται,
τη μέρα ζητά, σ όσα θέλω να τρέξω.

Ακόμα κι αν φύγεις μακριά, να προσέχεις,
θηρία και άνθρωποι, πια δεν ξεχωρίζουν,
κι αν λύπη ποτέ σου, νιώσεις πως έχεις,
εδώ να γυρίσεις, που τα όνειρα ανθίζουν.

Ounkas
11/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty18/2/2013, 19:18

Μην μου λες θα περάσει, ξέρεις πως είναι ψέμα,
όσο γκρίζο είχα πάντα, τώρα μοιάζει ουρανός,
πώς να νιώσω ευτυχία, που είναι όλα χαμένα,
όσο ο χρόνος κυλάει, μοιάζει απλά πιο κενός.

Κι όμως φαίνεται απίστευτο, αλλά λίγο γελούσα,
κι όσα δεν φανταζόμουνα, ήρθαν με μια αγκαλιά,
ξέρω δύναμη θα βρισκα και πολλά θα μπορούσα,
αν οι λέξεις ζωντάνευαν, σήμερα όπως παλιά.

Μην μου λες δεν πειράζει, ξέρεις πως δεν υπάρχουν,
είναι λίγες οι ώρες, που γελούν στους ανθρώπους,
μες του χρόνου την δύνη, ξεγλιστρούν κι όλα φτιάχνουν,
μας υφαίνουν τα όνειρα, μα γεμάτα είναι κόμπους.

Μην μου λες είναι κύμα, θα περάσει, θα φύγει,
ξέρω πόσο φοβάσαι, που διαρκώς μεγαλώνει,
ήρθε στα ξαφνικά και όσα αγγίζεις τυλίγει,
μα αξίζει να ζεις.. κάτι που δεν τελειώνει...


Ounkas
12/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty18/2/2013, 19:23


Αντάρα έγινε και χιονιάς και κρύο και σωπαίνει,
αυτή η φωνή που έμενε, να λέει ΄πόσο μου λείπεις΄,
τώρα αχτίδα, μήτε φως, στα μάτια της πια μένει,
μόνο μια ομίχλη απλώθηκε, μορφή πάντα της λύπης.

Ounkas
12/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty2/3/2013, 19:11

Σταμάτησε να τρέχει και ο χρόνος μακριά σου,
μέρες περνούσαν κάποτε κι ήταν σαν το λεπτό,
τώρα μες το καθρέφτη, βλέπω την ζωγραφιά σου,
τα μάτια κρύβω να μην δεις, το βλέμμα το σβηστό.

Δάκρυ κυλά στα μάγουλα, χαράζει ότι αγγίζει,
τίποτα πια δεν με χωρά, ματώνω σαν πληγή,
η Άνοιξη έφτασε μα εδώ, τίποτα δεν ανθίζει,
ακόμα κι αν τα χέρια μου, πληγώνω μες τη γη.

Δεν μπορώ κάτι πια να δω, ομίχλη με κυκλώνει,
τρόπους ψάχνει το μυαλό, απόψε μην λυγίσει,
μέσα μου σκύβω και κοιτώ, πόσο γοργά παλιώνει,
το ρούχο της φτωχής ψυχής, που χω χρόνια κεντήσει.

Ξέρω τί είναι ερημιά, μα αυτό πονάει τόσο!!
νύχια αόρατα τρυπούν, το σώμα μου, το γδέρνουν,
πιο λίγο θα ναι οδυνηρό, αν μόνη το σκοτώσω,
απ τα σπασμένα τα γυαλιά, που χαρακιές μου φέρνουν.

Δεν μπορώ κάτι να σκεφτώ, αυτό να σταματήσει,
προσπάθησα και προσπαθώ, μα λιγοστεύει η ελπίδα,
η θάλασσα που λάτρεψα, παλεύει να λυγίσει,
να καταπιεί στα βάθη της, την τελευταία σανίδα.

Δάσος θαρρώ πως έγινα, ναι, δάσος είμαι τώρα,
δεν βλέπω άλλο θάλασσα, μήτε καμιά στεριά,
πανύψηλους κοιτώ κορμούς, να στέκονται στη μπόρα,
δέντρα πελώρια κοιτώ, δίχως όμως κλαριά...

Ounkas
13/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty2/3/2013, 19:12


Εδώ θα μείνω, το ξέρω πάλι μόνη,
να συναντώ κάθε πρωί την ερημιά,
στης άμμου μέσα, θα τυλίγομαι τη σκόνη,
αχτίδα ήλιου, να μην περνάει καμιά.

Εδώ θα μείνω, να μετρώ τα βήματα μου,
μέσα απ τα χρόνια που περνούν, να τα κοιτώ,
με άδεια όνειρα, βάρκες στα κύματα μου,
ν απομακρύνονται, χωρίς να τ αποκτώ.

Εδώ, με λέξεις που θυμάμαι θα δακρύζω,
εκείνες που έκαναν, να πάλευται η καρδιά,
μες τη ψυχή μου, την αγάπη θα αγγίζω,
μισή ζωή να ζω, δίχως καμιά παρηγοριά.

Κι αν κάποτε, κάποιος με δει που αντέχει,
να βλέπει πίσω απ το βλέμμα της στιγμής,
θα δει το είναι μου, στο άγνωστο να τρέχει,
και να αφήνει, το σημάδι μιας γραμμής.

Θα είναι ο δρόμος που χαράζει, σαν λεπίδα,
ποτάμι φλόγας, όσο το σώμα προχωρά,
χωρίς βροχή, καμιά δεν έμεινε ελπίδα,
χωρίς τις στάλες της, τίποτα πια δεν με χωρά.

Μα δεν ξεχνώ ποτέ, της ζωής την αύρα,
κι όσα γνώρισα, που τώρα ο χρόνος κρύβει,
ναι, τα σύννεφα όλα, τ ουρανού μου μαύρα,
μα η καρδιά, με τη δική σου σκέψη σμίγει.


Ounkas
13/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Ounkas
Admin
Ounkas


Ημερομηνία εγγραφής : 01/06/2009
Ηλικία : 51
Τόπος : Αθήνα, Πειραιάς

Ηχοι σιωπής 2013 Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ηχοι σιωπής 2013   Ηχοι σιωπής 2013 Empty2/3/2013, 19:14


Αν είχα χαρά, θα έλεγα την έκλεψαν,
μα ποτέ δεν κράτησε, πάνω από στιγμές,
αν είχα χαμόγελο, θα λεγα το έσβησαν,
μα τα χείλη είχανε, λιγοστές γραμμές.

Ένα άστρο αν ήμουνα, θα λεγα ότι χάθηκα,
μες το απέραντο, του ουρανού, σεντόνι,
αν ήμουν λουλούδι, θα λεγα, μαράθηκα,
σαν ήρθε ο χειμώνας κι άπλωσε το χιόνι.

Μυστικό αν ήμουν, θα λεγα προδόθηκα,
απ τις λέξεις ΄κείνων, που δεν αγαπούν,
ένα πλοίο αν ήμουν, θα λεγα, δε σώθηκα,
κύματα τεράστια, πάνω μου χτυπούν.

Κέντημα αν ήμουν, θα λεγα πως ξέφτισα,
γιατί δεν προστάτεψα, την ύστατη κλωστή,
όνειρο αν ήμουν, θα λεγα, μπερδεύτηκα,
στα δεκάδες άλλα, που είχαν ξεχαστεί.

Μα ήμουν μικρή, μια πνοή στο αδύνατο,
μια ριπή ανέμου, μέσα στο βοριά,
πώς να μην χαθώ? φυλλαράκι ασήμαντο,
μες της καταιγίδας, την άγρια ομορφιά?

Ounkas
14/01/2013
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
 
Ηχοι σιωπής 2013
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 3Μετάβαση στη σελίδα : 1, 2, 3  Επόμενο
 Παρόμοια θέματα
-
» Ήχοι Σιωπής 2013 - III
» Ήχοι Σιωπής 2013 - II
» Ήχοι Σιωπής 2011 ( III )
» Ήχοι Σιωπής 2012 (ΙΙ)
» Ηχοι Σιωπης 2009

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Free Spirit :: Ας ταξιδέψουμε :: Ηχοι Σιωπης-
Μετάβαση σε: