Επικαιρότητα II

- Το Ωνάσειο Πολιτιστικό Ίδρυμα στο Μανχάταν θα παρουσιάσει την έκθεση «Ήρωες: Θνητοί και Μύθοι στην Αρχαία Ελλάδα», από τις 5 Οκτωβρίου 2010 έως τις 3 Ιανουαρίου 2011. Στόχος της έκθεσης αυτής είναι να αναπαρασταθεί καλύτερα η ζωή, η μοίρα και το νόημα των πρώτων ηρώων και ηρωίδων στην αρχαία Ελλάδα, να διερευνηθεί η έμφυτη ανθρώπινη ανάγκη για ήρωες και να δοθεί η ευκαιρία στο κοινό να αναμετρήσει τη δική του εικόνα των ηρώων σε σχέση με αυτή που δίνεται από ένα πλήθος εξαιρετικών κλασικών ελληνικών έργων τέχνης,
Οι αρχαίες εικόνες του Ηρακλή, του Οδυσσέα, του Αχιλλέα και της Ελένης συνεχίζουν να πυροδοτούν τη λαϊκή φαντασία ακόμη και σήμερα-το ίδιο συμβαίνει και με την έννοια των ηρώων, που ξεκίνησε με τις ιστορίες και τις αναπαραστάσεις αυτών και άλλων μυθικών ελληνικών μορφών.
Ωστόσο, η ίδια η λέξη «ήρωας» έχει διαφορετικό νόημα στη σύγχρονη κοινωνία απ' ότι στην αρχαία Ελλάδα, όπου ήταν τόσο ζωντανή όσο και οι ίδιοι οι ήρωες και οι ηρωίδες.


- Ελεύθερη θα είναι η είσοδος για το κοινό σήμερα σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία, με την ευκαιρία της Παγκοσμίας Ημέρας Τουρισμού. Στόχος του εορτασμού είναι να τονιστεί η σημασία του τουρισμού στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ανάπτυξη μιας χώρας.
Η φετινή 31η επέτειος της Παγκόσμιας Ημέρας Τουρισμού έχει θέμα «Τουρισμός και Βιοποικιλότητα», ένα θέμα ιδιαίτερα επίκαιρο, το οποίο συνδέεται με την ανακήρυξη του 2010 ως Διεθνές Έτος Βιοποικιλότητας.

- Ο πρόεδρος του Περού, Άλαν Γκαρσία, ζήτησε την Δευτέρα από το Πανεπιστήμιο Γέιλ να επιστρέψει, μέχρι τον Ιούλιο του 2011, τους αρχαιολογικούς θησαυρούς που «λεηλατήθηκαν» από το Μάτσου Πίτσου στις αρχές του 20ού αιώνα, απειλώντας ότι θα το καταγγέλλει καθημερινά σε όλα τα διεθνή φόρουμ.Το Περού υποστηρίζει ότι το Γέιλ έχει στην κατοχή του 46.332 αντικείμενα, όπως κεραμικά, κοσμήματα αλλά και οστά από την αρχαιολογική τοποθεσία των Άνδεων.
Τα τεχνουργήματα εξήχθησαν από το Περού στο διάστημα 1911-16, από τον Αμερικανό εξερευνητή και απόφοιτο του Γέιλ, Χίραμ Μπίνγκαμ. Για πολλά χρόνια ο Μπίνγκαμ θεωρείτο ως ο άνθρωπος που το 1911 «ανακάλυψε» και πάλι την αρχαία πόλη, που είχε ξεχαστεί και είχε καλυφθεί από πυκνό δάσος. Το Περού διαθέτει εκατοντάδες αρχαιολογικούς χώρους και εδώ και πολλά χρόνια προσπαθεί να καταπολεμήσει το λαθρεμπόριο αντικειμένων και απολιθωμάτων.

Ανοίγουν για το κοινό τα μπουντρούμια του Κολοσσαίου

Τα υπόγεια μπουντρούμια του Κολοσσαίου, ενός από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής, όπου κάποτε οι μονομάχοι πάλευαν μέχρι θανάτου, θα ανοίξουν για πρώτη φορά για το κοινό την ερχόμενη εβδομάδα.

Το επάνω τμήμα του μνημείου, που παρέμενε κλειστό από τη δεκαετία του 1970, θα ανοίξει επίσης και πάλι για τους επισκέπτες, προσφέροντάς τους τη δυνατότητα να θαυμάσουν τη θέα στην αρχαία αγορά της Ρώμης.

Μετά τις πρόσφατες εργασίες αποκατάστασης του μνημείου, η κατασκευή του οποίου ολοκληρώθηκε το 80 μ.Χ., οι αρχές αποφάσισαν να ανοίξουν τους υπόγειους θαλάμους όπου βρίσκονταν τα κλουβιά των λιονταριών και άλλων θηρίων αλλά και όπου οι μονομάχοι περίμεναν να πληροφορηθούν τη μοίρα τους. Θα ανοίξει επίσης και ένα τμήμα της τρίτης κερκίδας.

«Είναι οι πρώτη φορά που οι άνθρωποι θα έχουν την ευκαιρία να κατεβούν στα μέρη όπου οργανώνονται οι αγώνες και οι επιδείξεις», είπε η διευθύντρια του Κολοσσαίου, Ροσέλα Ρέα. Σύμφωνα με τη Ρέα, περισσότεροι από 18.000 άνθρωποι επισκέπτονται καθημερινά το αμφιθέατρο και στο χώρο επικρατεί συνήθως συνωστισμός. Στις νέες αίθουσες θα γίνονται ξεναγήσεις σε ομάδες των 25 ατόμων κάθε φορά.

Από την Πόρτα Λιμπιτίνα, την «Πύλη του Θανάτου» από την οποία έβγαζαν τις σορούς των νεκρών από το αμφιθέατρο, οι επισκέπτες θα μπαίνουν αυτή τη φορά στα «σπλάχνα» του κτηρίου, όπου πριν από δύο χιλιάδες χρόνια διοργανώνονταν αναπαραστάσεις γνωστών μαχών και ναυμαχιών και καλά εκπαιδευμένοι μονομάχοι αντιμετώπιζαν άγρια θηρία.

Σε αντίθεση με ορισμένα εξωτερικά τμήματα που εκτίθονταν στη βροχή και τον αέρα, τα υπόγεια έχουν διατηρηθεί σε καλή κατάσταση. Σε γενικές γραμμές πάντως η κατάσταση του κτηρίου δεν είναι καλή και μέχρι σήμερα μόνο το 35% του μνημείου ήταν προσβάσιμο για τους επισκέπτες. Η κατασκευή του Κολοσσαίου άρχισε το 72 μ.Χ., επί εποχής του αυτοκράτορα Βεσπασιανού και όταν ολοκληρώθηκε μπορούσε να φιλοξενήσει περίπου 50.000 θεατές.

Ο Πρόεδρος της Βουλής βράβευσε την Νάνα Μούσχουρη

Τη διεθνώς διακεκριμένη καλλιτέχνη Νάνα Μούσχουρη, βράβευσε ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, υλοποιώντας απόφαση που έλαβε το 2009 το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία.

Απονέμοντας στη Νάνα Μούσχουρη το ασημένιο μετάλλιο του Ιδρύματος της Βουλής και τιμητικό δίπλωμα, ο Πρόεδρος της Βουλής, δήλωσε ότι βραβεύεται για την προσφορά της στον ελληνικό πολιτισμό μέσα από τη μουσική, τη μακρά και επιτυχημένη διεθνή καριέρα της, αλλά και την προβολή της Ελλάδας στην οικουμένη.

Εκφράζοντας το σύνολο του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ο κ. Πετσάλνικος ευχήθηκε στην κα Μούσχουρη «πολλά χρόνια δημιουργίας, προσφοράς και συγκίνησης από το καλλιτεχνικό σας έργο».

Παραλαμβάνοντας το βραβείο η κα Μούσχουρη δήλωσε: «Παρ'Α ότι ζω πολλά χρόνια στο εξωτερικό δεν έχασα ποτέ την ελληνικότητά μου. Προσπάθησα να δώσω ό,τι καλύτερο έχω και να προβάλω τον τόπο μου. Είμαι ευγνώμων προς τη ζωή που μετά από τόσα χρόνια υπάρχω και μπορώ να δέχομαι ένα τέτοιο βραβείο».

- Τουλάχιστον 200 από τα σημαντικότερα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς σε όλο τον κόσμο μπορεί να υποστούν σοβαρές ζημιές ή και να χαθούν, κάτι που θα στοιχίσει στις αναπτυσσόμενες χώρες περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια δολάρια λόγω μείωσης των εσόδων τους, υποστηρίζει μια καλιφορνέζικη, μη κερδοσκοπική οργάνωση.

- Προσωπικότητες από τους χώρους της τέχνης, της διανόησης και της πολιτικής απηύθυναν το απόγευμα, το ύστατο χαίρε στον Γιάννη Δαλιανίδη, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, όπου, κατά την επιθυμία του εκλιπόντος, τελέσθηκε η πολιτική του κηδεία.

- Ο διακεκριμένος Ισραηλινός αρχαιολόγος Εχούντ Νετζέρ, ο οποίος το 2007 ανακάλυψε τον τάφο του βασιλιά της Ιουδαίας Ηρώδη, πέθανε τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής, όπως ανακοίνωσε η ισραηλινή Υπηρεσία Αρχαιοτήτων.

Ο 76χρονος καθηγητής, του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, υπέκυψε στα τραύματά του, μετά την πτώση του από ύψος τριών μέτρων, όταν ξύλινο κιγκλίδωμα υποχώρησε σε χώρο ανασκαφών στο Ηρώδειον, στη νότια Δυτική Όχθη, μεταξύ Ιερουσαλήμ και Βηθλεέμ. Ο Νετζέρ νοσηλευόταν από τη Δευτέρα σε κρίσιμη κατάσταση.

Ο Νετζέρ έγινε πασίγνωστος όταν το 2007 ανακοίνωσε ότι έλυσε ένα μυστήριο 2.000 ετών, ανακαλύπτοντας τον τάφο του Ηρώδη, του βασιλιά των Ιουδαίων σε αρχαιολογικό χώρο που ονομάζεται Ηρώδειον.

Οι ανασκαφές του ανάκτορου του Ηρώδη άρχισαν από φραγκισκανούς μοναχούς στα τέλη της δεκαετίας του 1950, πριν από την κατοχή της Δυτικής Όχθης από τον ισραηλινό στρατό το 1967 και συνεχίστηκαν από το 1972 από ομάδα ισραηλινών αρχαιολόγων υπό τον καθηγητή Νετζέρ.

«Ο τραγικός θάνατός του είναι απώλεια για την οικογένειά του, τους ερευνητές της εβραϊκής κληρονομιάς, της επιστήμης και της αρχαιολογίας», επισήμανε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου σε ανακοίνωσή του.

Ο Νετζέρ είχε συνδέσει το όνομά του με την Ηρωδιανή δυναστεία και τους αρχαιολογικούς χώρους που συνδέονται με αυτήν, και υπήρξε ειδικός στην αρχιτεκτονική αυτής της περιόδου. Ο Νετζέρ ερευνούσε επί 30 χρόνια για τον τάφο του Ηρώδη πριν από την ανακάλυψη μιας σπασμένης σαρκοφάγου, που ο αρχαιολόγος είπε ότι ανήκει του βασιλιά που κυβέρνησε την Ιουδαία από το 37 π.Χ. μέχρι το θάνατό του το 4 π.Χ.

Το 2008 συνέχισε τις ανασκαφές στο σημείο, φέρνοντας στο φως δύο τάφους που πιστεύεται ότι ανήκουν σε μια σύζυγο και σε μια θετή κόρη του Ηρώδη.

Πιο πρόσφατα, ο Νετζέρ μετείχε στις ανασκαφές κατά τις οποίες ανακαλύφθηκε ένας πολυτελής χώρος θεάτρου στον ίδιο αρχαιολογικό χώρο, που φιλοξενούσε ως και 400 θεατές.

Αρχαίος τάφος 2.500 χρόνων, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, ανακαλύφθηκε στην κοινότητα Ορμήδεια της Λάρνακας, στη βάση λόφου, όπου είναι κτισμένο το Δημοτικό Σχολείο της κοινότητας, κατά τη διάρκεια εργασιών για διαπλάτυνση δρόμου.

Ειδικοί του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου, ανέσυραν σκελετό γυναίκας και έξι αγγεία. Σύμφωνα με λειτουργό του Τμήματος, ο τάφος είναι λαξευτός, θαλαμοειδής και ανάγεται στο τέλος της αρχαϊκής περιόδου, περίπου στο 500 π.Χ. Πρόκειται για ασύλητο μικρό θάλαμο μιας ταφής.

Τα ευρήματα θεωρούνται τεράστιας σημασίας για τους επιστήμονες, καθώς είναι από τα λίγα που βρέθηκαν στην περιοχή, που είναι, παρά ταύτα, πλούσια αρχαιολογικά.

Όπως ανέφερε επιστήμονας του Τμήματος Αρχαιοτήτων, η αντίφαση αυτή οφείλεται στην καταστροφική δράση του, ιταλικής καταγωγής, Προξένου των ΗΠΑ Λουίτζι Τσέσνολα, ο οποίος προέβη σε εκτεταμένη τυμβωρυχία και αρχαιοκαπηλία τον 19ο αιώνα.

Πάρα πολλά από τα αρχαιολογικά ευρήματα του Τσένσολα, τα οποία δεν είχαν ανασυρθεί με επιστημονικό τρόπο, βρίσκονται σήμερα στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης.

- Η αγαπημένη θεά των Αθηναίων, η πολιούχος τους, δεν χρειάζεται πρόσκληση για να τους επισκεφθεί. Η Αθηνά, με τη μορφή της Αθηνάς του Αρέτσο, ήρθε στην Αθήνα και από χθες το βράδυ φιλοξενείται για δύο μήνες στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Ή μήπως πρέπει να πούμε «ήρθε ξανά»;

Το υπέροχο άγαλμα, που εκτίθεται στο Μέγαρο Σταθάτου, ίσως και να δημιουργήθηκε σε ελληνικό εργαστήριο. Η απαράμιλλη λεπτότητα των χαρακτηριστικών της θεάς (κομψά αυτιά, περίτεχνη κόμμωση, αισθαντικά μάτια και χείλη, ακόμη και μια μικρή ρυτίδα κάτω από τα μάτια) παραπέμπει μέχρι και στο εργαστήριο του Πραξιτέλη ή σε κάποιο της Μεγάλης Ελλάδας. Πάντως, είναι του 3ου αιώνα π.Χ. και όχι ρωμαϊκό αντίγραφο, όπως είχε θεωρηθεί στην αρχή. Ανάμεσα στα στοιχεία που το μαρτυρούν, δύο αρχαία «μπαλώματα» στον χαλκό με τεχνική των κλασικών και ελληνιστικών χρόνων.

Ανακαλύφθηκε τυχαία το 1541 στο Αρέτσο της Ιταλίας από κάποιους εργάτες, στόλισε τη βιβλιοθήκη ενός Μέδικου και μετά την Πινακοθήκη των Ουφίτσι στη Φλωρεντία, από όπου και μας το δάνεισαν με έξοδα του ιταλικού κράτους.

Η πανέμορφη παρθένος με τα κόκκινα χείλη (από καθαρό χαλκό) είχε συμπληρωθεί από αναγεννησιακούς τεχνίτες που την έκαναν άκαμπτη. Την τρύπησαν, μάλιστα, για να της προσθέσουν ένα χέρι «λες και πετάλωναν άλογο».

Αποκαταστάθηκε το 2000-2009 και τώρα ατενίζει τον κόσμο γεμάτη λεπτότητα και φινέτσα. «Το βλέμμα της Αθηνάς» έρχεται σε μια στιγμή που το μουσείο, η πόλη, η χώρα, έχουν ανάγκη από ένα γούρι. Ο κ. Σταμπολίδης στάθηκε στους στίχους του Πινδάρου, «πλούσια και μενεξεδοστεφανωμένη Αθήνα/ στήριγμα της Ελλάδας/ ένδοξη Αθήνα/ θεϊκή πολιτεία» και τόνισε: ένα μουσείο είναι μια γνωσιακή μύηση, αλλά και αισθητική καλλιέργεια.

Ο διευθυντής και η πρόεδρος του Μουσείου, Σάντρα Μαρινοπούλου, προανήγγειλαν και άλλες αναπάντεχες επισκέψεις, ανάλογα με το κλίμα των καιρών. Επί παραδείγματι, μπορεί να είναι ένας πίνακας του Βαν Γκογκ. Αλλωστε, όπως τόνισαν και οι δύο, σε περιόδους κρίσης πρέπει οι πολιτιστικοί οργανισμοί να δείχνουν τα αντανακλαστικά τους κάνοντας ολομέτωπη επίθεση στη μιζέρια. «Ο πολιτισμός, η αισιοδοξία, το χαμόγελο, είναι οι μόνοι τρόποι αντίδρασης σε αυτό που μας έχει βρει. Κι εμείς αποφασίσαμε να αντιδράσουμε όχι με σβηστά φώτα, αλλά με δράσεις σαν ρόδι πολύσπορο».

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΩΤΤΗ

Η εποχή που ακούγαμε με έκπληξη κάποια τεράστια ποσά να δίνονται για έργα ελληνικής τέχνης έχει περάσει. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει για πόσο χρονικό διάστημα το 1,9 εκατ. ευρώ, που δόθηκε από διεθνή συλλέκτη για την «Αποβίβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο» του Κ. Βολανάκη, σε δημοπρασία του Σόθμπις, τον Νοέμβριο του 2008, θα παραμείνει το ακριβότερο έργο ελληνικής τέχνης σε δημοπρασία.

Δύο χρόνια ύστερα από εκείνη την ηχηρή επιτυχία, τα αποτελέσματα του χθεσινοβραδινού Greek Sale, από τον ίδιο οίκο, πάντα στη βρετανική πρωτεύουσα, εντάσσονται στην ατμόσφαιρα της οικονομικής κρίσης: περίπου το 38% των έργων έμειναν απούλητα - αγοράστηκαν 86 από τα 138 έργα, κάνοντας συνολικό τζίρο 4.644.000 ευρώ.

Οι συλλέκτες δεν έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη για ελληνικά έργα 19ου και 20ού αιώνα. Η πλειονότητα των έργων που άλλαξαν χέρια κινήθηκε ανάμεσα στην κατώτερη και την ανώτερη τιμή προεκτίμησης. Λαμπρή εξαίρεση ο «Μιστράς», μία δυναμική σύνθεση του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, που έφτασε τα 520.809 ευρώ (προεκτίμηση 175.000-234.000 ευρώ), σημειώνοντας ρεκόρ για τον καλλιτέχνη.

Η αριστουργηματική «Μεγάλη Παρασκευή, Ελλάδα» του Θεόδωρου Ράλλη κατακυρώθηκε περίπου στη μέση των τιμών προεκτίμησης και πωλήθηκε αντί 464.663 ευρώ, όπως και ο συναρπαστικός «Στρατιώτης που χορεύει ζεϊμπέκικο» του Τσαρούχη (408.517 ευρώ), που σημείωσε ρεκόρ για τον καλλιτέχνη.

Τα δύο έργα, μαζί με τον «Μιστρά», αναδείχτηκαν ως τα κορυφαία έργα της δημοπρασίας και είναι αυτά που εντός του 2010 έφτασαν στις υψηλότερες τιμές σε όλες τις δημοπρασίες. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον, γιατί απόψε αναμένονται και τα αποτελέσματα του Greek Sale του οίκου Μπόναμς. Στα απούλητα έμεινε το αριστούργημα του Γύζη «Χορός των νυμφών».

Δήμητρα Ρουμπούλα

Μοναδική τελετουργία είναι η συλλογή εικαστικών έργων για τους αληθινούς εραστές της Τέχνης, οι οποίοι έχουν ανυψώσει το πάθος τους για την καλλιτεχνία σε ιδεώδες. Αφοσιωμένος στις καλές τέχνες, ο χρηματιστής Ζαχαρίας Πορταλάκης επί 23 χρόνια συλλέγει συστηματικά έργα ζωγραφικής, γλυπτικής και φωτογραφίας. Μια καταγραφή που ξεκίνησε με σημαντικούς Ελληνες καλλιτέχνες, προχώρησε με τους ομογενείς που δημιούργησαν στο εξωτερικό και συνεχίζει με σύγχρονους καλλιτέχνες της Ευρώπης και της Αμερικής.

Σήμερα, η περίφημη συλλογή Πορταλάκη αριθμεί πάνω από 2.000 έργα και θεματικές ενότητές της εκτίθενται περιοδικά στον ομώνυμο εκθεσιακό χώρο Τέχνης, στην οδό Πεσμαζόγλου 8, όπου έως τις 18 Δεκεμβρίου 2010 παρουσιάζονται γλυπτικά, κεραμικά και χαρακτικά έργα του Γερμανού καλλιτέχνη Thomas Schutte.

- Οι Λειψοί, το μικρό αιγαιοπελαγίτικο νησί που είναι δεμένο με την ιστορία της Πάτμου, κηρύχθηκε ολόκληρο, με εξαίρεση την κορυφή ενός λόφου, ως αρχαιολογικός χώρος.

Την απόφαση πήρε προχθές το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Η διευθύντρια Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, Νικολέττα Βαλάκου, ανέφερε στο συμβούλιο ότι η ιστορία των Λειψών ανάγεται στα προϊστορικά χρόνια. Η ιστορία θέλει να έχουν περάσει από το νησάκι αυτό ανάμεσα σε άλλους οι Κάρες, το 1370 π.Χ., ενώ αργότερα το κατέκτησαν οι Δωριείς και κατόπιν οι Ιωνες.

Στη θέση «Κουσέλιο» σώζονται λείψανα ενός αρχαίου οικισμού που άκμασε στην κλασική εποχή και στους βυζαντινούς χρόνους. Ο σημερινός ναός Παναγίας του Κουσελιού (Κοίμηση της Θεοτόκου), που έχει εντοιχισμένο ένα αρχαίο μάρμαρο, είναι κτισμένος πάνω σε αρχαία, σύμφωνα με την εισηγήτρια.

Στην ίδια περιοχή υπάρχει μια μεγάλη τρίκλιτη βασιλική με ψηφιδωτά δάπεδα και βαπιστήριο, λείψανα τοίχων και ψηφιδωτά δάπεδα σε διάφορες θέσεις από την εποχή που η Λειψώ (όπως λεγόταν) έγινε κομμάτι της βυζαντινής αυτοκρατορίας (730 μ.Χ.) και αργότερα τον 11ο αι. μ.Χ. παραχωρήθηκε στη Μονή της Πάτμου.

- Η ροκ μπάντα «Δε Ντάρκνες», που είχε διαλυθεί το 2006 όταν ο τραγουδιστής της Τζάστιν Χόκινς παραιτήθηκε, επανενώνεται. Τα τέσσερα αυθεντικά μέλη του γκρουπ θα πραγματοποιήσουν συναυλία στο φετινό «Ντάουνλοουντ Φέστιβαλ», που θα πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή κι άλλων κορυφαίων ονομάτων της ροκ- μέταλ σκηνής, στις 10-12 Ιουνίου, στο Ντόνινγκτον Παρκ της Αγγλίας. Το συγκρότημα, που το 2004 κέρδισε τρία Βρετανικά Βραβεία, ανακοίνωσε επίσης ότι τον Απρίλιο και τον Μάιο θα ηχογραφήσουν ένα νέο άλμπουμ.

- Ο Μπομπ Ντίλαν , διάσημος για τα αντιπολεμικά τραγούδια του στη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, πρόκειται να δώσει συναυλία για πρώτη φορά στη χώρα, στις 10 Απριλίου, στην πόλη Χο Τσι Μινχ. Ο Αμερικανός τραγουδιστής είναι δημοφιλής στο Βιετνάμ για κομμάτια του όπως τα «Blowin' in the Wind» και «The Times They Are a-Changin», τα οποία είναι σημαντικό να τα μάθει και η νέα γενιά. Οι διοργανωτές αναμένουν να πουλήσουν 8.250 εισιτήρια.

- Παραμένει πιστό στο αέναο πνεύμα του ροκ, ενώ προσθέτει στο πρόγραμμά του περισσότερο ελληνικό άρωμα. Ο λόγος για το μεγαλύτερο μουσικό πάρτι του καλοκαιριού, το «Rockwave Festival 2011», το οποίο, παρά το «χτύπημα» της οικονομικής κρίσης, θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 1, το Σάββατο 2 και την Κυριακή 3 Ιουλίου, στο Terravibe Park, με τη φιλοξενία αγαπημένων ξένων συγκροτημάτων, αλλά κυρίως με τη συμμετοχή πολλών Ελλήνων καλλιτεχνών.

Συγκεκριμένα, οι φίλοι του φεστιβάλ θα απολαύσουν μέλη του μυθικού συγκροτήματος της καλιφορνέζικης ροκ σκηνής «Κάιους» στους «Κάιους Λιβς», την ατίθαση παρέα από τη Νέα Υόρκη «Γκόγκολ Μπορντέλο», τους πανκ-ροκ «Στράνγκλερς», την ψυχεδέλεια των «Μόνστερ Μάγκνετ», τους «Κέικ» από το Σακραμέντο, την πανκ-ροκ μπάντα «Μάρκι Ραμόουνς Μπλίτζκριγκ» του πρώην ντράμερ των «Ραμόουνς» Μάρκι Ραμόουν, τους εκρηκτικούς «Θέραπι», τους Καταλανούς «Ντεπτ», τους «Φλόγκινγκ Μόλι» και τους «Βίζα» που παντρεύουν περίτεχνα την αραβική, αρμένικη, ρώσικη, ανατολίτικη και ελληνική μουσική με ροκ και αλτέρνατιβ ήχους.
Ροκ και... ελληνικό πάρτι

Κι έπεται συνέχεια, καθώς ο πιο μεγάλος κι εκλεκτός ξένος καλεσμένος θα αποκαλυφθεί όταν οριστικοποιηθεί το συνολικό λάιν-απ του φεστιβάλ.

Οσον αφορά το ελληνικό μέρος, από την κεντρική σκηνή του «Rockwave» στη Μαλακάσα θα παρελάσουν για μία ολόκληρη ημέρα σημαντικοί εκφραστές της σύγχρονης ελληνικής μουσικής σκηνής χάρη στον Γιάννη Αγγελάκα και το πολύωρο πάρτι του «All Together Now».

Μαζί του θα εμφανιστούν ο περφόρμερ Ντίνος Σαδίκης, ο Νίκος Βελιώτης, ο Στάθης Αραμπατζής, ο Τίτος Καργιωτάκης, ο Ψαραντώνης, οι «Λοστ Μπόντις», το γυναικείο πολυφωνικό σχήμα «Διώνη», ο πειραματιστής «Βλάστουρ», ο οποίος θα ερμηνεύσει τις έλεκτρο νταμπ έθνικ μουσικές του, ο Ψαρογιώργης και η παραδοσιακή μπάντα χάλκινων πνευστών Μακεδονίας «Λόζιος και Ανακατωσιά».

Ντ. Αυλωνίτη

- Τετρακόσια χρόνια συμπληρώνονται το 2014 από τον θάνατο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, το 1614, και το ΥΠΠΟΤ ετοιμάζεται για σειρά εκδηλώσεων, με διοργανωτές εποπτευόμενους φορείς του και άλλους. Για την προετοιμασία του έτους «Δομήνικου Θεοτοκόπουλου», ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Γερουλάνος συγκρότησε μια επταμελή Οργανωτική Επιτροπή, με πρόεδρο τη γενική γραμματέα του ΥΠΠΟΤ, Λίνα Μενδώνη, που θα καταρτίσει το πρόγραμμα εκδηλώσεων.

Αποτελείται από τους Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα, διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Αγγελο Δεληβοριά, διευθυντή του Μουσείου Μπενάκη, Νικόλαο Σταμπολίδη, διευθυντή του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, Ευγενία Χαλκιά, διευθύντρια του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, Ντένη Ζαχαρόπουλο, καλλιτεχνικό διευθυντή του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Νικόλαο Χατζηνικολάου, επίτιμο μέλος του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών.

- «Ζητείται τραγουδίστρια με βραχνή φωνή» έγραφε μια αγγελία σε έναν δρόμο του Παρισιού, πριν από δέκα περίπου χρόνια, την οποία μόλις αντίκρισε η Ιζαμπέλ Ζοφρί αναφώνησε: «Αυτή είμαι εγώ». Σήμερα η γνωστή ως Ζαζ καλλιτέχνιδα, αν και είναι μόλις τριάντα ετών, έχει κατορθώσει να κάνει κοινό και κριτικούς να τολμήσουν να την παρομοιάσουν με μια νέα Εντίθ Πιαφ της χώρας.Τα κομμάτια του πρώτου της άλμπουμ, όπως το αγαπημένο και στην Ελλάδα «Je Veux», θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ζωντανά στη συναυλία που θα δώσει η τραγουδοποιός την Κυριακή 15 Μαΐου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

- Απόδραση από τη μονότονη πραγματικότητα της καθημερινότητας. Νοσταλγική επιστροφή στην παιδική μας ηλικία, στον μαγικό κόσμο που ονειρευόμαστε πίσω από τον καθρέφτη. Ανοιγμα στην πόρτα της φαντασίας, ζωντάνεμα άψυχων αντικειμένων, ταξίδι σε άγνωστες ηπείρους.
Ολα αυτά, μαζί με αντικείμενα που αιωρούνται και μετακινούνται μόνα τους, με ηθοποιούς που πετούν, συρρικνώνονται ή και εξαφανίζονται δίνουν στο Μαύρο Θέατρο τη δική του, ξεχωριστή, «μαγεία».
Αόρατοι ηθοποιοί στη σκηνή

Αυτήν τη «μαγεία» ταξιδεύει στη σκηνή του θεάτρου «Μπάντμιντον» το «Εθνικό Μαύρο Θέατρο της Πράγας», την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή με την «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» και τα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ». Πρόκειται για μια ελεύθερη διασκευή των παγκοσμίως γνωστών παραμυθιών των Λ. Κάρολ και Τζ. Σουΐφτ, σε ένα θέαμα με μαύρο φως, χωρίς λόγια, για όλη την οικογένεια.

Οι παραδοσιακές θεατρικές τεχνικές του Μαύρου Θεάτρου, σε συνδυασμό με την παράλληλη προβολή σε μεγάλη οθόνη, με τις υπερμεγέθεις μαριονέτες, τα διαφορετικά τεχνάσματα που χρησιμοποιούνται και με τα εφέ μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή, δίνουν σε αυτά τα έργα κατανοητή και ελκυστική ταυτόχρονα μορφή, καταφέρνοντας να ταξιδέψουν το κοινό στον κόσμο της φαντασίας και του ονείρου.

Η τέχνη του Μαύρου Θεάτρου στηρίζεται στο μαύρο που δεν φαίνεται πάνω στο μαύρο. Οι ηθοποιοί-χειριστές των διαφόρων αντικειμένων είναι ντυμένοι στα μαύρα και, παίζοντας μπροστά από το μαύρο βελούδινο φόντο της σκηνής, γίνονται αόρατοι για τους θεατές.

Ετσι, τα πολύχρωμα αντικείμενα που χειρίζονται φαίνονται σαν να αιωρούνται στον αέρα και ζουν τη δική τους ανεξάρτητη ζωή. Σημαντικό στοιχείο της παράστασης είναι ο ιδιαίτερος φωτισμός που χρησιμοποιείται, ο οποίος αναδεικνύει τα χρώματα στα σκηνικά, στα αντικείμενα αλλά και στις ανθρώπινες φιγούρες.

Στο «Μαύρο Θέατρο» δεν υπάρχουν διάλογοι, υπάρχει παντομίμα. Οι πρωταγωνιστές του είναι κυρίως οι αόρατοι μαυροντυμένοι ηθοποιοί, που είναι μαζί και κουκλοπαίκτες και χορευτές και μίμοι, και που ξέρουν με την τέχνη τους να κάνουν τους θεατές να αισθάνονται τη μαγεία της φαντασίας που γιγαντώνεται πάνω στη σκηνή.

Κρατώντας μια παιδική, αλλά όχι παιδιάστικη, οπτική, που δίνει τη δυνατότητα στη φαντασία και στα όνειρα να είναι πρωταγωνιστές, το Μαύρο Θέατρο, χωρίς να απευθύνεται αποκλειστικά στα παιδιά, είναι γεμάτο ποίηση, και τελικά απευθύνεται σε όσους έχουν διατηρήσει μέσα τους την παιδική τους ματιά, αλλά και σε ενηλίκους που τους αρέσει να βλέπουν γνωστές ιστορίες και παραμύθια με έναν διαφορετικό τρόπο, με πολλή φαντασία και νέες εφαρμογές της τεχνολογίας στην τέχνη.

Τι συνέβαλε στην ανάπτυξη του Μαύρου Θεάτρου στην Τσεχία και ειδικά στην Πράγα;

«Πάντοτε θέλαμε να ζούμε σε έναν ονειρικό κόσμο και γι' αυτό πάντοτε θαυμάζαμε ανθρώπους όπως ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ και ο Γουόλτ Ντίσνεϊ. Δεν είχαμε τη δυνατότητα να έχουμε έναν ιπτάμενο Μίκι Μάους στη σκηνή, οπότε έπρεπε να δημιουργήσουμε τους δικούς μας χαρακτήρες. Ετσι, αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε με κάθε πιθανή θεατρική τεχνική και συνδυασμούς από εφέ και κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στις παραστάσεις με blacklight», απαντά ο διευθυντής και συνιδρυτής του Εθνικού Μαύρου Θεάτρου της Πράγας, Γιακούμπ Μάρεκ.

Τι καθιστά, εντέλει, αυτό το μοναδικό είδος θεάτρου τόσο διαχρονικό και δημοφιλές, παρόλη την εξέλιξη της τεχνολογίας και τη χρήση ψηφιακών μέσων στην τέχνη του θεάτρου; «Επανεφευρίσκουμε τις παραστάσεις μας διαρκώς, εφαρμόζοντας νέα τεχνολογικά στοιχεία (προτζέκτορες, διαφανείς οθόνες κ.λπ.). Ακόμη, ο θεατής αποζητά να βλέπει αυτόν τον μοναδικό συνδυασμό από οπτικά τρικ, που δεν έχει τη δυνατότητα να δει πουθενά αλλού και αυτός ακριβώς, νομίζω, είναι ο λόγος που παραμένουμε δημοφιλείς ακόμη και στις μέρες μας».

Το Εθνικό Μαύρο Θέατρο της Πράγας έχει εμφανιστεί σε Ευρώπη, Ασία, Αμερική και έχει βραβευτεί, εκτός από την Τσεχία, στο διεθνές φεστιβάλ θεάτρου Εδιμβούργου και στο διεθνές φεστιβάλ μουσικού θεάτρου του Κάρντιφ.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ

"Αισθάνομαι μεγάλη χαρά και συγκίνηση, όπως πάντα όταν έρχομαι στην Κρήτη. Η Κρήτη υπήρξε πάντα το πιο ισχυρό στήριγμα της ζωής μου. Το μουσικό μου ταλέντο και η αγωνιστική μου διάθεση είναι κληρονομιές των Κρητικών μου προγόνων. Έτσι εξηγείται ο εσωτερικός μου διχασμός ανάμεσα στη μουσική και την πολιτική που για μένα σήμαινε και σημαίνει Αγώνας. Αγώνας φυσικά για την Πατρίδα, την Ελλάδα. Κύριο γνώρισμα όλων των γνήσιων Κρητικών" λέει ο Μίκης Θεοδωράκης ο οποίος επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια στη γενέτειρά του την Κρήτη, και μάλιστα την ημέρα σύμβολο για την απελευθέρωση της Ελλάδας, προκειμένου να παρακολουθήσει τη μεγάλη συναυλία που δίνεται προς τιμήν του σήμερα, στο Νέο Κλειστό Γυμναστήριο Ηρακλείου, με ερμηνευτές τη Μαρία Φαραντούρη και τον Πέτρο Πανδή.

Παράλληλα, στον ίδιο χώρο, ο συνθέτης θα μιλήσει αύριο (6 μ.μ.) στην ανοιχτή συγκέντρωση που διοργανώνουν οι Σπίθες Κρήτης. Με τον πρόλογο της ομιλίας του να είναι αποκλειστικά αφιερωμένο τους αγαπημένους συμπατριώτες του τους Κρητικούς, ο Μίκης Θεοδωράκης θα έχει ως σημείο αναφοράς της ομιλίας του τη ρήση του Νίκου Καζαντζάκη: «Ναι, να κάνουμε όσα δεν μπορούμε». Μαζί του στην Κρήτη θα βρεθούν ο Γιώργος Κασιμάτης, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, και ο Κώστας Ζουράρις, πολιτειολόγος, μέλη αμφότεροι της Προσωρινής Συμβουλευτικής Επιτροπής.

Στην αποψινή συναυλία θα παρουσιαστούν αποσπάσματα από κορυφαία έργα του Έλληνα συνθέτη τα οποία συνδέθηκαν με τους αγώνες για την ελευθερία σε όλο τον κόσμο, το "Canto General" σε ποίηση Πάμπλο Νερούδα και το "Μυθιστόρημα" σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη και το "Μαουτχάουζεν" σε ποίηση Ιάκωβου Καμπανέλλη και ο "Ένας Όμηρος" του Ιρλανδού συγγραφέα Brendan Behan.

Εναντι του ποσού των 2,9 εκατομμυρίων ευρώ πωλήθηκε σε δημοπρασία στο Παρίσι ένα άγαλμα τον Μάγια, το οποίο, σύμφωνα με Μεξικανούς ειδικούς, είναι ψεύτικο.
Ο γαλλικός οίκος δημοπρσιών «Drouot» εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι το μασκοφόρο άγαλμα ενός πολεμιστή που κρατά μία ασπίδα είναι γνήσιο και είναι πάνω από 1.000 ετών.

Ωστόσο, το Εθνικό Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Μεξικού ανέφερε ότι δεν ταιριάζει με το στιλ της περιόδου στην οποία φέρεται να ανήκει. Το Ινστιτούτο πιστεύει επίσης, ότι ακόμη 66 κομμάτια από την δημοπρασία της Δευτέρας ήταν ψεύτικα.

Για το γεγονός αυτό οι γαλλικές Αρχές ενημέρωσαν το μεξικανικό υπουργείο Εξωτερικών.

«Η φιγούρα αυτή προσπαθεί να αναδημιουργήσει προ-κολομβιανά χαρακτηριστικά της περιόδου των Μάγια στο νοτιοανατολικό Μεξικό, ωστόσο το ύψος, η στάση του σώματος, τα κυρτά πόδια και τα λουριά γύρω από αυτά δεν ταιριάζουν στην κουλτούρα αυτη», εξηγεί το Ινστιτούτο, το οποίο υποστήριξε ότι έχει γίνει πολύ μεγάλη προσπάθεια για να δείξει «αρχαίο».

Από την πλευρά του, ο ειδικός στην προ-κολομβιανή τέχνη Ζακ Μπλαζί τόνισε ότι οι ισχυρισμοί του Μεξικού είναι παντελώς γελοίοι και αβάσιμοι. «Ειναι ένα ευρέως γνωστό τέχνημα και έχει αναλυθεί διεξοδικά».

Το ύψους 1,65 μέτρων άγαλμα αγόρασε ένας Ευρωπαίος, ο οποίος δεν κατονομάζεται, και ήταν το ακριβότερο κομμάτι της δημοπρασίας.